Του κ. Ελευθέριου Θ. Χατζόπουλου
Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας
Θρακικών σωματείων
<<Πεθύμησα να στολιστώ με γιορτερό στολίδι,
να πάγω στην πατρίδα μου, στ’αγαπητό ταξίδι,
Φύσα, κοσμογυρίστρα μου, χαριτωμένη αύρα>>.
Γεώργιος Βιζυηνός
Με την εργασία αυτή που σας υποβάλλουμε, φιλοδοξούμε να
γίνει γνωστή
στο ευρύ Ελληνικό κοινό και ειδικότερα στους νέους μας
και την μαθητιώσα
νεολαία, τις ελπίδες του Έθνους και της φυλής, ο χώρος
της Θράκης ο οποίος
παρουσιάζει πλούσιο ιστορικό, λαογραφικό, οικονομικό και
τουριστικό
ενδιαφέρον.
Άλλωστε είναι κοινή η διαπίστωση ότι ακόμη και σήμερα, ο
Θρακικός χώρος
για την πλειοψηφία των Ελλήνων είναι terra incognita,
πολύ δε περισσότερο
στους νέους μας αφού τα σχολικά βιβλία μέσης εκπαίδευσης
πολύ ελάχιστα
αναφέρουν για τον Θρακικό Ελληνισμό και τη Θράκη, την
πατρίδα του
Ορφέα και του Δημόκριτου, του Βιζυηνού και του Βάρναλη.
Ελπίζουμε πως με την παράθεση των στοιχείων που έχουμε
συλλέξει μέσα
από διάφορες βιβλιογραφίες και από προσωπικές εμπειρίες,
να κεντρίσουμε
το ενδιαφέρον των αρμοδίων να κατευθύνουν το μαθητόκοσμο
μέσα από τις
εκπαιδευτικές τους εκδρομές στη Θράκη. Τη Θράκη που
σίγουρα όταν θα την
γνωρίσουν θα την αγαπήσουν και θα την νοσταλγούν.
Ας ξεκινήσουμε τη ξενάγησή μας περιγράφοντας συνοπτικά
μερικές ενότητες
για να γνωρίσουμε γεωγραφικά, ιστορικά, γλωσσικά,
θρησκευτικά και
πολιτιστικά τη ΘΡΑΚΗ μας. Τη Θράκη του ΧΘΕΣ για να
περάσουμε και στη
Θράκη του σήμερα.
1. Οι
ενότητες αυτές αναφέρονται στο σύνολο της γεωγραφικής ενότητας Θράκη και όχι
μόνον στην Ελληνική Θράκη που την αποτελούν οι νομοί της Ξάνθης, της Ροδόπης
και του Έβρου.
Α) Γεωγραφική ενότητα
Κατά τον Ηρόδοτο τα προς βορρά σύνορα της είναι ο
Δούναβης ποταμός,
Ανατολάς ο Εύξεινος Πόντος, προς Νότων η Προποντίδα και η
ζεστή
θάλασσα, το Αιγαίο πέλαγος, και προς δυσμάς η χώρα των
Ιλλυριών,
σημερινή Αλβανία., υποστηρίζοντας ότι το έθνος των Θρακών
είναι το
μεγαλύτερο μετά τους Ινδούς.
Εκείνος που προσδιόρισε με ακρίβεια θα έλεγα τα σύνορα
της Θράκης είναι ο
Θουκυδίδης που υποστηρίζει ότι η Θράκη είναι η περιοχή
μεταξύ του Αίμου
και της Προποντίδας, του Αιγαίου πελάγους και του
Στρυμώνος ποταμού.
Η έκταση αυτή, ήταν πάντα Ελληνική γιατί φυλετικά,
εθνολογικά,
πολιτιστικά, και γλωσσικά δεν διέφερε από την υπόλοιπη
Ελλάδα.
Η σημερινή πολιτική διαίρεση της Θράκης είναι συνέπεια
μιας δυσμενούς
εξέλιξης για την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του τέλους του
19ου και τις αρχές
του 20ου αιώνα και οφείλεται στους παρακάτω λόγους:
α) Βρισκότανε σε ελάχιστη απόσταση από την πρωτεύουσα της
Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη
β) Είχε επαφή με τα στενά, τα οποία η Βρετανία δεν ήθελε
να τεθούν υπό
Ρωσικό έλεγχο
γ) Είχε εκτεταμένα σύνορα με τη Βουλγαρία, ενώ απείχε
περισσότερο από
300 χιλιόμετρα από τα σύνορα της μικρής τότε Ελλάδας που
προσπαθούσε να
αναγεννηθεί.
δ) Η Ρωσία επιδιώκοντας την έξοδο της στο Αιγαίο, πάρα
πολλές φορές είχε
επέμβει κατά των Ελληνικών συμφερόντων στη Θράκη,
υποστηρίζοντας
ολοφάνερα την Βουλγαρία, απόδειξη περίτρανη η συνθήκη του
Αγίου
Στεφάνου.
Έτσι κομματιάστηκε η Θράκη και προσφυγοποιήθηκαν πάνω από
600.000
Έλληνες από την Ανατολική και Βόρεια Θράκη.
Β) Ιστορική ενότητα
Η Θράκη έχει να παρουσιάσει
μία πολυσήμαντη και πολυκύμαντη μακραίωνη
ιστορία. Το όνομα Θράσικες /
Θράκες δεν εκφράζει κανένα απολύτως
χαρακτηριστικό γνώρισμα
εθνολογικής διάκρισης. Πήρε το όνομά της,
σύμφωνα με μια από τις
επικρατέστερες θεωρίες, από την ομώνυμη θυγατέρα
του Ωκεανού την οποία
απέκτησε με την Παρθενόπη. Η άποψη αυτή είναι
του Βυζαντινού ποιητή Ιωάννη
Τζέτζη που διατυπώνεται στο έργο του
ΛΥΚΟΦΡΩΝ.
Οι πληροφορίες για
τον χαρακτήρα των αρχαίων Θρακών ποικίλουν.
Χαρακτηρίζονται συχνά ως
βίαιοι, ορμητικοί, φιλοπόλεμοι και μαχητικοί,
φιλήδονοι και οινοπότες.
Η γη της Θράκης προσέφερε
στους αποίκους, Αθηναίους, Σπαρτιάτες,
Μηλίσιους ,Θασίους, Σαμίους
κ.λ.π, άφθονες πηγές πλούτου.
Από τους αρχαιότερους
χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά
δεμένος με τον βίο και το
πνεύμα των άλλων Ελλήνων. Οι δε δεσμοί μεταξύ
Θρακών και Ελλήνων ήταν
άρρηκτοι. Όταν τα παιδιά του βασιλιά των
Βισαλτών συμπαραστάθηκαν
στον Μαρδόνιο κατά των Ελλήνων, μόλις
γύρισαν από την εκστρατεία
που είχαν λάβει μέρος, τύφλωσε και τα εξ παιδιά
του.
Το ότι ο Ιάσων, ο αρχηγός
της Αργοναυτικής εκστρατείας, στους Άριστους
της Ελλάδος συμπεριέλαβε και
Θράκες, είναι απόδειξη του ότι από τα μυθικά
χρόνια ακόμη οι Θράκες
θεωρούταν Ελληνικό φύλλο από αυτούς που
κατοικούσαν στο νοτιότερα
μέρη Έλληνες.
Στη συνέχεια έχουμε την Μακεδονική κυριαρχία,
ακολουθεί η Ρωμαϊκή
Κυριαρχία που επέτρεψε για διπλωματικούς
λόγους να ομιλείται η Ελληνική
Γλώσσα ανακηρύσσοντας ελεύθερες πόλεις την
Μαρώνεια, τα Άβδηρα και
Την Αίνο.
Στη συνέχεια η Θράκη περνά στο Βυζάντιο και
καθίσταται ο προμαχώνας της
Βασιλεύουσας και τέλος έχουμε την κατάκτησή
της από τους Τούρκους και
τον διαμελισμό της, ένα κομμάτι στην
Βουλγαρία, η Βόρεια Θράκη
που παραχωρήθηκε με την
συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, την παραχώρηση
της Ανατολικής Θράκης στην
Τουρκία με την συμφωνία των Μουδανιών και
έμεινε στην Ελλάδα το
μικρότερο τμήμα αυτής η σημερινή Δυτική Θράκη.
γ) Γλωσσική ενότητα
Η επικράτηση της Ελληνικής
γλώσσας κατά την περίοδο που στη Θράκη
βασιλεύουν οι Οδρύσες και
γενικότερα σε όλο το φάσμα της αρχαιότητας
αποδεικνύεται από τα πρώτα
γραπτά ίχνη που βρέθηκαν σε διάφορες περιοχές
της Θράκης ήταν με Ελληνική
γραφή. Οι επιγραφές που βρέθηκαν σε
διάφορες περιοχές της
Θράκης, όπως στη Θάσο, στην κοιλάδα του Στρυμόνα
και του Νέστου ποταμού, στον
ρου του Έβρου ποταμού, στην περιοχή της
Φιλιππούπολης, στις παράλιες
πόλεις του Ευξείνου και της ευρύτερης
περιοχής της Αδριανούπολης
καταμαρτυρούν του λόγου το αληθές.
δ) Θρησκευτική ενότητα
Είναι γνωστό ότι η λέξη
θρησκεία στα αρχαία Ελληνικά δεν σήμαινε ο,τι
σήμερα. Είναι απόλυτα
εξακριβωμένο σήμερα, ότι οι Θράκες από τα πολύ
παλιά χρόνια λάτρευαν τους
ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους Έλληνες. Τον
Δία, την Ήρα, τον Απόλλωνα,
την Άρτεμη, τον Άρη, τον Διόνυσο και άλλους.
Η νεκρομαντεία, η οποία ήταν
γνωστή στους Έλληνες από τους Ομηρικούς
χρόνους συνηθιζόταν και από
τους αρχαίους Θράκες.
Σταθμός στην ιστορία της
Θράκης είναι η εξάπλωση του Χριστιανισμού και η
ίδρυση της Κωνσταντινούπολης
το 330 μ.Χ.
Άρα έχουμε την δυνατότητα να
ισχυριστούμε ότι οι Θράκες από το απώτερο
παρελθόν μέχρι σήμερα,
λάτρευαν τους ίδιους θεούς με τους υπόλοιπους
Έλληνες, έγιναν Χριστιανοί
όπως οι υπόλοιποι Έλληνες και λάτρευαν τους
ίδιους Αγίους.
ε) Πολιτιστική ενότητα
Από τους αρχαιότερους
χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά
συνδεδεμένος με τον βίο και
το πνεύμα των άλλων Ελλήνων.
Οι υμνωδοί στον Ελληνικό
κόσμο ήταν Θράκες, οι οποίοι έδωσαν την μορφή
που συναντάμε στα Ομηρικά
έπη. Μπορεί οι Θράκες να πήραν πολλά
πολιτιστικά στοιχεία από την
Νότια Ελλάδα, έδωσαν όμως σ αυτήν κάτι πολύ
σημαντικό, την ορφική
λατρεία και την Διονυσιακή, από τις οποίες
γεννήθηκαν η αρχαία μουσική,
τα αρχαία μυστήρια, η αρχαία ποίηση, όπως ο
Εύμολπος, γιος του Μουσαίου
πού θεωρείται ως ο ιδρυτής των Ελευσίνιων
μυστηρίων και ο Ορφέας των
Ορφικών. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι οι
ποιητικές καταβολές του
Ελληνικού κόσμου έχουν αφετηρία τις Θρακικές
πόλεις.
΄Άλλωστε οι κάτοικοι των
νοτίων περιοχών της Ελλάδος όπως και οι Θράκες
δεν είχαν μεταξύ τους
φυλετικές διακρίσεις, γιατί είχαν όλοι τους κοινά
στοιχεία. Το στοιχείο αυτό
είναι μια ακόμη απόδειξη του Ελληνοθρακικού
πολιτισμού.
Ο Ορφέας μεταξύ των Θρακών «λέγεται γαρ ως πρώτος Θραξ
ετεχνολόγησε τα Ελλήνων μυστήρια και το τιμάν θεόν θρησκεύειν
εκάλεσαν ως Θρακίας ούσης της Ευρέσεως»
Η συνέχεια στο
http://www.poths1991.gr/files/epistoli_ypourgeio_paideias_gia_mathitikes_ekdromes.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου