Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Ο σύλλογος είναι πολιτιστικός και αθλητικός. Τα μέλη του συλλόγου είναι από τη Μακεδονία, τη Θράκη ,οι απανταχού Ποντιακής καταγωγής καθώς και φίλοι που αγαπούν το σύλλογο. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2003 ως σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικός σύλλογος ''Ο Μέγας Αλέξανδρος''. Σήμερα ο σύλλογος, μετά την τροποποίηση του καταστατικού του, φέρει τη νέα του .επωνυμία Η αίθουσα του συλλόγου βρίσκεται στο Κάτω Μάννα (Χώνες) επί του κεντρικού δρόμου. ΤΗΛΕΦΩΝΑ επικοινωνίας 6932411950. ΤΜΗΜΑΤΑ : Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι κάθε Παρασκευή 17.00-19.00, Σάββατο 10.30-12.30 και 16.30-18.30 - ΤΜΗΜΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ :Τμήμα παιδιών και εφήβων κάθε Παρασκευή 19.10-20.00 και 20.00-21.00 . Τμήμα ενηλίκων κάθε Κυριακή 18.30-19.30 για αρχάριους και 19.30-20.30. για προχωρημένους. Χοροδιδάσκαλος ο Χρήστος Καρυοφυλλίδης. Σκοπός μας , να ΜΗΝ ξεχάσουμε τις ρίζες μας και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας την ιστορία μας.

Translate

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Επόμενος κύκλος μαθημάτων ποντιακών χορών







Ο Σύλλογός μας συνεχίζει τα μαθήματα ποντιακών χορών


29 και 30 Σεπτεμβρίου 
ο τρίτος κύκλος μαθημάτων ποντιακών χορών
 

Π  ρ ό γ ρ α μ μ α 
 
 Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου στις 19.00 - 21.30
και  Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου στις 11.00 - 13.30
 
Το πρόγραμμα των μαθημάτων ανακοινώνεται κατόπιν συμφωνίας με το χοροδιδάσκαλο Γιάννη Ευφραιμίδη ο οποίος , ως γνωστόν ,  έρχεται από την Αθήνα δυο φορές το μήνα.
 
Λειτουργεί τμήμα αρχαρίων και προχωρημένων
 
Για πληροφορίες τηλ. 6932411950
 
Αίθουσα συλλόγου : Μυτιλήνης 17 Ερμούπολη

- // -

Λόγια του Οδυσσέα Λαμψίδη
Βυζαντινολόγου, ιστορικού, συγγραφέα και ποιητή




«Μένει στο νου μου βαθειά χαραγμένη μια εικόνα από τα πρώτα χρόνια, χρόνια της προσφυγιάς στο συνοικισμό της Καλλιθέας. Οι γονείς μας, πρόσφυγες και φτωχοί, τόσο πολύ που πιο πολύ δεν παίρνει, κάθε Κυριακή, ξεχνώντας το μόχθο και τα δάκρυα της εβδομάδας, έβαζαν τις φορεσιές της πατρίδας και πιάνονταν στο χορό.
 

Η λύρα άναβε φωτιές και τα τραγούδια έδιναν και έπαιρναν. Τραγούδια για τον ξεριζωμό, για την αγάπη, το θάνατο, τη ζωή. Και χόρευαν ώσπου τ’ αχνάρια τους γινόταν αυλάκια βαθειά μέσα στη λάσπη. Κι εγώ μικρό παιδί φοβόμουν πως θα βουλιάξουν και θα χαθούν. Μα εκείνοι χόρευαν και χόρευαν βαθαίνοντας το αυλάκι. Οσοι ξέρουν είπαν πώς ήτανε φυγή. Μα εγώ όσο περνούν τα χρόνια ξαναφέρνω στη μνήμη μου την εικόνα εκείνη και πιστεύω πως οι ξεριζωμένοι γονείς μας πότιζαν με δάκρυα το χώμα και με το χορό τους άνοιγαν βαθύ αυλάκι για να ριζώσει, ν΄ ανθίσει και να καρπίσει το δέντρο της Ρωμανίας, επαληθεύοντας τη ρήση την προγονική, «Η Ρωμανία κι αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι΄ άλλο»!!!
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου