Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Ο σύλλογος είναι πολιτιστικός και αθλητικός. Τα μέλη του συλλόγου είναι από τη Μακεδονία, τη Θράκη ,οι απανταχού Ποντιακής καταγωγής καθώς και φίλοι που αγαπούν το σύλλογο. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2003 ως σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικός σύλλογος ''Ο Μέγας Αλέξανδρος''. Σήμερα ο σύλλογος, μετά την τροποποίηση του καταστατικού του, φέρει τη νέα του .επωνυμία Η αίθουσα του συλλόγου βρίσκεται στο Κάτω Μάννα (Χώνες) επί του κεντρικού δρόμου. ΤΗΛΕΦΩΝΑ επικοινωνίας 6932411950. ΤΜΗΜΑΤΑ : Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι κάθε Παρασκευή 17.00-19.00, Σάββατο 10.30-12.30 και 16.30-18.30 - ΤΜΗΜΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ :Τμήμα παιδιών και εφήβων κάθε Παρασκευή 19.10-20.00 και 20.00-21.00 . Τμήμα ενηλίκων κάθε Κυριακή 18.30-19.30 για αρχάριους και 19.30-20.30. για προχωρημένους. Χοροδιδάσκαλος ο Χρήστος Καρυοφυλλίδης. Σκοπός μας , να ΜΗΝ ξεχάσουμε τις ρίζες μας και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας την ιστορία μας.

Translate

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Η Νοσταλγία του Ζονγκουλντάκ

΄΄…Κάποιο πρωινό ένας από τους στρατιώτες της αμαξοστοιχίας άρχισε να σιγοτραγουδά το ΄΄Ο καιρός των κερασιών΄΄. Αιτία ήταν το τρένο που επί ώρες τώρα είχε ξεχυθεί ανάμεσα στις ανθισμένες κερασιές της περιοχής Ζονγκουλντάκ στη Μαύρη Θάλασσα, απ΄ όπου όπως είναι γνωστό ο Καίσαρας έφερε στην Ευρώπη το δέντρο αυτό με τα χιονισμένο λουλούδια και τους καρπούς σαν από αίμα – που από τότε δεν έπαψαν να εξυμνούν τις αρετές του΄΄. (Από το διήγημα ΄΄Η Νοσταλγία του Ζονγκουλντάκ΄΄ της Genevieve serreau)

Μα ποια είναι αυτή η περιοχή στον Εύξεινο Πόντο , αναρωτήθηκα. Γνώριζα για την Κερασούντα του Πόντου , την περιοχή με τα τεράστια δάση από κερασιές. Βιαζόμουν να επιστρέψω με το πλοίο στο σπίτι και να ψάξω…
Βρήκα το τραγούδι ΄΄Ο καιρός των κερασιών΄΄ (Le temps des cerises)** με την υπέροχη φωνή του Υβ Μοντάν, το έβαλα να παίζει και ξεκίνησα την αναζήτησή μου.

Ζονγκουντλάκ
Μια περιοχή που βρίσκεται στα μικρασιατικά παράλια του Εύξεινου Πόντου δυτικά της Κασταμονής και βορειοδυτικά της Σαφράμπολης. Στην περιοχή όπου βρισκόταν η αρχαία Ηράκλεια η Ποντική. 

Ιστορία
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη βομβαρδίστηκε από τις ρωσικές δυνάμεις. Η απόβαση των Ελλήνων στη Σμύρνη προκάλεσε ταραχές στον οικισμό που στρέφονταν κατά των ελληνορθόδοξων κατοίκων, με αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα ανάμεσά τους ελληνορθόδοξους. Οι ορθόδοξοι του Ζονγκουλντάκ κατάγονταν από διάφορες περιοχές: από την τη Χηλή, την Κερασούντα , την Οινόη, τη Σαφράμπολη, τη Σαμψούντα, τη Σινώπη αλλά και από τη Μυτιλήνη, τα Δωδεκάνησα και τη Θράκη κ.λ.π.
Το Ζονγκουλντάκ το κατέλαβαν οι Γαλλικές δυνάμεις το 1919 σε μια προσπάθεια να ελέγξουν τις στρατηγικά σημαντικές θέσεις παραγωγής κάρβουνου της Μικράς Ασίας, όπου άλλωστε τα γαλλικά κεφάλαια είχαν σημαντικά συμφέροντα (δε μπορώ να μη σκεφτώ εδώ ότι δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τη μια μπορεί να είναι το κάρβουνο, την άλλη τα πετρέλαια, την άλλη….).
Βρισκόμαστε την εποχή που ο Κεμάλ συνεχίζει στην περιοχή του Πόντου αυτό που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί του , εισβάλει στη Σαμψούντα , μόλις κάποια χιλιόμετρα παραδίπλα από το Ζονγκουλντάκ και ξεκινά η τρίτη και πιο σκληρή φάση της Γενοκτονίας...
Το 1920 το Ζονγκουλντάκ εγκαταλείφθηκε από τους Γάλλους και τον Ιούνιο του 1920 καταλήφθηκε από τις τουρκικές δυνάμεις. Την άνοιξη του 1921 ξεκίνησε η εξορία των στρατεύσιμων ελληνορθόδοξων ανδρών από 16 ως 50 χρόνων, που αναγκάστηκαν να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας σε πολύ δυσμενείς συνθήκες. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών οι ελληνορθόδοξοι εγκατέλειψαν τον οικισμό και μέσω Κωνσταντινούπολης κατέφθασαν στην Ελλάδα.

Γι΄ αυτήν την περιοχή γράφει στο διήγημα της η Γαλλίδα συγγραφέας, την περιοχή απ΄ όπου ο Καίσαρας μετέφερε την καλλιέργεια της κερασιάς στην Ευρώπη!

**Το τραγούδι «Ο καιρός των κερασιών» Le temps des cerisesκι έχει γραφτεί από τον Ζαν Μπατίστ Κλεμάντ. Το τραγούδι αυτό έχει συνδεθεί με την Κομμούνα με πολύ περίεργο τρόπο. Οι στίχοι του περιγράφουν απλά τον έρωτα και γράφτηκε 5 χρόνια πριν ξεσπάσει η Κομμούνα, το 1866. Όμως, κατά τη διάρκεια της ματωμένης βδομάδας ο στιχουργός του το αφιέρωσε σε μια νοσοκόμα που είδε να κείτεται νεκρή στο δρόμο μέσα σε μια λίμνη από αίμα. Έκτοτε το τραγούδι όχι μόνο συνδέθηκε με την Κομμούνα, αλλά στις μέρες μας είναι το πιο γνωστό τραγούδι της Κομμούνας στο γαλλικό λαό μετά τη «Διεθνή».


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου