Έκοψαν την πίτα τους οι Πόντιοι της Σύρου

 Την Κυριακή 15 Ιανουαρίου έκοψε την πίτα του ο σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ.

Τους προσκεκλημένους υποδέχθηκαν τα μέλη του ΔΣ και ο Αντιπρόεδρος κ. Εμμανουήλ Τελώνης στην κατάμεστη αίθουσα  του συλλόγου στο Κάτω Μάννα, εκπροσωπώντας την πρόεδρο κ. Ουρανία Πανταζίδου, η οποία το διάστημα αυτό βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη, προετοιμάζοντας το έδαφος για μελλοντικές συνεργασίες με συλλόγους της ακριτικής αυτής πόλης.

Στον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς , μεταξύ άλλων ο κ. Τελώνης , αναφέρθηκε :

-       Στην τροποποίηση του καταστατικού, σε μια προσπάθεια εξωστρέφειας του συλλόγου , καθόσον το νέο καταστατικό δίνει τη δυνατότητα και σε άτομα μη ποντιακής καταγωγής να ασχοληθούν με το σύλλογο. Το επόμενο βήμα του συλλόγου ήταν  να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε ο σύλλογος να εγγραφεί στην Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος. Η ανανέωση συνεχίστηκε με τη μετακόμιση σε νέο χώρο στο Κάτω Μάννα. Ο φιλόξενος και ζεστός αυτός χώρος έγινε τόπος συνάντησης των μελών και των φίλων του συλλόγου αλλά και ο χώρος όπου τα παιδιά και οι έφηβοι των χορευτικών τμημάτων συναντούν τους φίλους τους.

-       Στη λαμπαδηφορία που πραγματοποιεί ο σύλλογος κάθε χρόνο στις 19 Μαίου , τιμώντας την  Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Την πομπή , η οποία διέσχισε τον παραλιακό δρόμο της Ερμούπολης συνόδεψε τμήμα των προσκόπων, ενώ δια θαλάσσης ομάδα του Ομίλου Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου. Τις εκδηλώσεις μνήμης συμπλήρωσαν  η επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών, ενορία προσφυγικού συνοικισμού στη Σύρο, η ομιλία για τη σημασία της ημέρας αυτής εντός του ναού, η κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο Μικρασιατικής Μνήμης καθώς και η  μουσικοθεατρική παράσταση , σε σενάριο της προέδρου κ. Πανταζίδου, βασισμένο στο ημερολόγιο του δάσκαλου Ζαχαρία Δρόσου. Η παράσταση αφορούσε τη φιλοξενία χιλιάδων προσφυγόπουλων - ελληνόπουλων και αρμενόπουλων - στο αμερικάνικο ορφανοτροφείο , μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

-    Στη συνεργασία με το σύλλογο Μικρασιατών Σύρου, στην  παρουσίαση του βιβλίου «Τραπεζούντα: το διαμάντι της Ανατολής» του Θοδωρή Δεύτου, μια συνεργασία που ελπίζουμε ότι θα έχει και συνέχεια καθώς ο σύλλογος , όπως επεσήμανε ο κ. Τελώνης έκανε πρόταση αδελφοποίησης των δυο προσφυγικών συλλόγων για πιο στενή συνεργασία, μεταφέροντας την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ.

-                -          Στην πρωτοβουλία του πολιτιστικού συλλόγου του Μάννα παραμονές της εορτής του αγίου           Ανδρέα , κατά την οποία έγινε φιλική συνάντηση των δυο συλλόγων στην αίθουσά μας. Ο            σύλλογος του Μάννα προσέφερε λουκουμάδες ενώ ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ,  ως αντίδωρο          , προσέφερε το παραδοσιακό κέρασμα «Βαρβάρα».

-      Τελειώνοντας ο κ. Τελώνης αναφέρθηκε στη συμμετοχή του συλλόγου - ως συνδιοργανωτή -  στον τηλεμαραθώνιο που διοργάνωσε η Αιγαίο Ραδιοτηλεόραση για τα προσφυγόπουλα της Ειδομένης καθώς επίσης και στη λειτουργία του παιδικού θεατρικού εργαστηρίου το οποίο λειτουργεί αδιάκοπα από το 2010 και στη συμμετοχή του χορευτικού τμήματος, στη συναυλία της ποντιακής καταγωγής καλλιτέχνιδος Μελίνας Ασλανίδου.

                                                                        2017

Ο σύλλογος αισιοδοξεί ότι η νέα χρονιά θα φέρει και την ονοματοδοσία ενός δρόμου της Ερμούπολης σε οδό Ευξείνου Πόντου, ένα αίτημα του συλλόγου από το Σεπτέμβριο του 2014. Στον προγραμματισμό των δράσεων για τη νέα χρόνια εντάσσεται η πρόθεση για κοινή δεντροφύτευση του Συλλόγου Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου και του Συλλόγου Μικρασιατών Σύρου στην περιοχή ΄΄Αυγό΄΄ κοντά στο στρατόπεδο (πρώην αμερικάνικο ορφανοτροφείο Εγγύς Ανατολής), αλλά και οι ενέργειες και οι συνεννοήσεις, ώστε να υποδεχθεί ο λαός της Σύρου το σύμβολο των Ποντίων, την εικόνα της Παναγίας Σουμελά.

Κλείνοντας ο Αντιπρόεδρος προσκάλεσε τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου να παραστούν στο σινάφι προς τιμήν του προστάτη του συλλόγου Αγίου Ευγενίου, την Κυριακή 22 Ιανουαρίου στον Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων στο Μάννα.  

Την πίτα ευλόγησαν ο πατέρας  Αντώνης Χάλαρης, της ενορίας των Αγίων Αναργύρων του Μάννα, συνεπικουρούμενος από τον πατέρα Δημήτρη Τρουμπετάκη, πρώην ιερέα του Ι.Ν. Αγίου Ιωάννη της Ποσειδωνίας.  

Το φλουρί έτυχε στον π. Αντώνη Χάλαρη, ο οποίος έλαβε ως αναμνηστικό δώρο το ημερολόγιο του Συλλόγου και ένα βιβλίο.  

Ευχάριστη νότα της βραδιάς η βράβευση του κ. Δουλγέρη Πρόδρομου -εκ των πρώτων μελών του Συλλόγου - ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης της συνεχούς και αδιάλειπτης παρουσίας του στο Σύλλογο. 

Στην εκδήλωση του Συλλόγου παρευρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο εκπρόσωπος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου κ. Μάρκος Δαδάος, ο Αντιδήμαρχος Σύρου – Ερμούπολης κ. Μάριος Βουτσίνος και εκπρόσωποι των Συλλόγων Μικρασιατών και Κρητών Σύρου.

Ο σύλλογος Ποντίων & Βορειοελλαδιτών Σύρου τιμά τον προστάτη του Αγιο Ευγένιο

Ο σύλλογος προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του στο σινάφι που θα τελεστεί  με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ευγενίου του εκ Τραπεζούντος, προστάτη του συλλόγου , στον Ιερό Ναό του Μάννα την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017.

Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου κ. Μάνος Τελώνης θα αναφερθεί στη ζωή του αγίου . 

Θα ακολουθήσει κέρασμα από το σύλλογο.


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
του κ. Εμμανουήλ Τελώνη

Εκτός από τη συμβολή του Πόντου στην ιστορία, τη μυθολογία, τη λαογραφία, την επιστήμη, την τέχνη και τα γράμματα σε ολόκληρη τη μακραίωνη πορεία του ελληνισμού, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και η συμβολή του στην εδραίωση και διάδοση του χριστιανισμού στην Ανατολή.

Πολύ νωρίς, μετά την Πεντηκοστή και το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας συναντάμε τον Απόστολο Ανδρέα με τον αδελφό του Πέτρο να διδάσκει το λόγο του Θεού στη Σινώπη και τη Σαμψούντα, από τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες οργανώνονται μεγάλες μονές και προσκυνήματα με εξέχουσα τη μονή της Παναγίας Σουμελά, ενώ στον Πόντο και την ευρύτερη περιοχή έζησε, έδρασε ή μαρτύρησε ένα μεγάλο πλήθος Αγίων προσώπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μεταξύ άλλων ο Όσιος Νίκων ο «Μετανοείτε», η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Χριστόφορος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Άγιος Αντώνιος ο Στουδίτης, ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, αλλά και ο Άγιος Ευγένιος ο Τραπεζούντιος, τη μνήμη του οποίου τιμά σήμερα ο Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου «Ο Εύξεινος Πόντος».

Ο Άγιος Ευγένιος είναι ο πολιούχος Άγιος της Τραπεζούντας, προστάτης των Μεγάλων Κομνηνών και δεύτερος Επίσκοπος της πόλης, αν θεωρήσουμε πρώτο τον ιδρυτή της, τον Απόστολο Ανδρέα. Έζησε την περίοδο των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιλιανού (284-311 μ.Χ), γνωστοί για τους δριμύτατους διωγμούς που είχαν εξαπολύσει εναντίον των χριστιανών. Στην Τραπεζούντα διορισμένος διοικητής της Ανατολής ήταν ο Λυσίας, ο οποίος εφάρμοσε στην περιοχή ευθύνης του την αντιχριστιανική αυτοκρατορική πολιτική με απόλυτη αυστηρότητα. Ο Ευγένιος και οι συναθλητές του, Κανίδιος, Ουαλεριανός και Ακύλας, όχι μόνο δεν συμμορφώθηκαν στις αυτοκρατορικές προσταγές, άλλα παρακινούσαν τους Χριστιανούς να εκδηλώνουν χωρίς φόβο την πίστη τους και τους ειδωλολάτρες να πιστέψουν στον Εσταυρωμένο. Και οι τέσσερις άντρες υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια, αρνούμενοι κατηγορηματικά την πρόταση του Λυσία να αλλαξοπιστήσουν, για να σωθούν.

Για να μην κερδίσει η νέα θρησκεία έναντι της ειδωλολατρίας κι άλλους οπαδούς, ο Λυσίας διέταξε τη σταύρωση του Ευγενίου και στη συνέχεια τον αποκεφαλισμό του την 21^η Ιανουαρίου του 292 μ.Χ. Από τον 9^ο αιώνα καθιερώθηκε να εορτάζεται εκτός από την ημέρα του μαρτυρίου του και η ημέρα των γενεθλίων του στις 24 Ιουνίου κι έτσι μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή αποτελούν ίσως τους μόνους Αγίους της Ορθοδοξίας που εορτάζεται και η γέννησή τους.

Η λαϊκή αφήγηση έχει διασώσει πλήθος θαυμάτων του Αγίου Ευγενίου που έσωσαν την πόλη της Τραπεζούντας από επιδρομές και ασθένειες, αλλά και ευεργετικών παρεμβάσεών του σε μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων. Η φήμη του Αγίου ήταν τόσο διαδεδομένη στην Τραπεζούντα, ώστε κατά τη διάρκεια της γιορτής του συγκεντρώνονταν χιλιάδες προσκυνητές, ενώ στα πανηγύρια προς τιμή του συμμετείχε όλος ο τοπικός πληθυσμός. Εξάλλου και τα νομίσματα της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας απεικόνιζαν από τη  μια πλευρά τη μορφή του Αγίου Ευγενίου και από την άλλη του αυτοκράτορα. Ο Ιουστινιανός σεμνύνονταν τόσο πολύ τον Άγιο Ευγένιο, ώστε έδωσε το όνομα του στο υδραγωγείο της πόλης.

Ο πρώτος ναός του Αγίου Ευγενίου, που χτίστηκε προς τιμή του, βρισκόταν κοντά στο πατρικό του σπίτι. Η Μονή του Αγίου Ευγενίου υπήρξε κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας (1204-1461) ένας από τους σημαντικότερους ναούς της πόλης στον οποίο η αυτοκρατορική οικογένεια στέφονταν, παντρεύονταν, μόναζε, και θάβονταν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλέξιος Α΄ (1204-1222), αμέσως μόλις ίδρυσε την Αυτοκρατορία του, στέφθηκε συμβολικά αυτοκράτορας με κάθε επισημότητα στο ναό του Αγίου Ευγενίου. Στη μονή του Αγίου Ευγενίου λειτούργησε μάλιστα και η φημισμένη αστρονομική σχολή της Τραπεζούντας με αστρονόμους και μαθηματικούς. Η ανοδική πορεία ναού και μονής διακόπτεται απότομα, όταν μετά την άλωση της Τραπεζούντας το 1461, ο σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ μετέτρεψε το ναό του Αγίου Ευγενίου σε τζαμί.

Από τότε σίγησαν οι καμπάνες της εκκλησίας του πολιούχου Τραπεζούντας. Στην παραλία των Πετρωτών της Ροδόπης και στη Δράμα κτίστηκαν νέες εκκλησίες του Αγίου Ευγενίου, ενώ στην Καλαμαριά τιμάται ο Ευγένιος ως πολιούχος Άγιος. Έτσι περίπου 540 χρόνια μετά την μετατροπή του ναού του σε τζαμί και περίπου 98 χρόνια μετά τη γενοκτονία και τον βίαιο ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, οι καμπάνες του Αγίου Ευγενίου ήχησαν και πάλι, για να μας θυμίζουν το φωτεινό παράδειγμα της άθλησης, της προσήλωσης στο στόχο, της επιμονής και της καρτερικότητάς του. 

Χριστουγεννιάτικη γιορτή για τα παιδιά του συλλόγου Ποντίων & Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

 Μια λιτή χριστουγεννιάτικη γιορτή προετοίμασε ο σύλλογος για τα παιδιά του παιδικού θεατρικού εργαστηρίου καθώς και του χορευτικού τμήματος, το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου.

Τα παιδιά του θεατρικού εργαστηρίου παρουσίασαν διάφορα παιχνίδια , υπό την καθοδήγηση της κ. Ελένης Βουτσίνου, υπεύθυνης του εργαστηρίου. Κατόπιν τα παιδιά του χορευτικού τμήματος χόρεψαν ποντιακούς χορούς για τους μικρούς τους φίλους.

Στη συνέχεια ένα μέλος του συλλόγου , ντυμένος άγιος Βασίλης μοίρασε μικρά δωράκια σε όλα τα παιδιά.

Από την Αίνο στην Ερμούπολη του 19ου αιώνα

«Έχει η Αίνος ξακουστές, πλεούμενες φεργάδες,

έχει καραβοκύρηδες και καραβοκυράδες,

έχει καραβομαραγκούς , καράβια π’ αρματώνουν,

που φεύγουν στην Ανατολή και πάνε και στη Δύση,

φέρνουν χρυσό κι ασημικό και κεντητά μαντήλια,

τα βάζουν οι νοικοκυρές και παν στην εκκλησία…»

Αίνος η πολυύμνητη, η πολύπαθη.

Αίνος, μια από τις αρχαιότερες θρακικές πόλεις.

Αίνος, η αρχαία Πολυόμβρια, και η σύγχρονή Ενέζ (Enez).

Χτισμένη στις εκβολές του Εβρου ποταμού, που τότε ήταν πλωτός, μπόρεσε, χάρη στη θέση αυτή, να αναπτυχθεί ταχύτατα. Αναφέρεται στους περισσότερους αρχαίους Έλληνες γεωγράφους και Ιστορικούς, από τον Ομηρο μέχρι τον Στράβωνα. Προς τα τέλη του Μεσαίωνα η Αίνος έγινε η έδρα κάστρου των Γκαττιλούζι , της γενοβέζικης οικογένειας που κυριάρχησε στο χώρο του βόρειου Αιγαίου κατά την εποχή εκείνη.

Αίνος, με τα 300 καράβια και τους άγνωστους ήρωες του 21, όπως ο Χατζηαντώνης και η σύζυγός του Δόμνα Βιζβίζη με το μπρίκι τους την ΄΄Καλομοίρα΄΄ (με το οποίο πυρπολήθηκε από τον Πιπίνο η τουρκική φρεγάτα στην οποία βρίσκονταν το θησαυροφυλάκιο του σουλτανικού στόλου), ο Χατζή Φραντζής Κούταβος , ο γιος του Μαργαρίτης Κούταβος, ο Γιάννης Καραβέλας και τόσοι άλλοι.

Η Δόμνα Βιζβίζη , η θρακιώτισα Μπουμπουλίνα , αφού έδωσε τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας , έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο Ναύπλιο , την Ύδρα και τη Σύρο, στερημένη, περιφρονημένη, άστεγη με τα πέντε παιδιά , να προστρέχει <<εις το έλεος της σεβαστής επιτροπής της Ελλάδας και να ζητά βοήθεια>>.

Η επανάσταση του 1821 ανάγκασε πολλούς Αινίτες , είτε να εμπλακούν με την φιλική εταιρεία και την επανάσταση είτε να καταφύγουν στην ελεύθερα πατρίδας μας.

Στον ονομαστικό κατάλογο που συνέταξαν το 1832 οι παροικήσαντες στην Ερμούπολη της Σύρου Αινίτες, διαβάζουμε <<Εβδομήντα τρία άτομα το όλον (που χάθηκαν στον αγώνα) όπου ενθυμούμεθα προς το παρόν. Τους δε ζώντας , οίτινες εις το κοινόν αγώνα συνηγωνίσθησαν κατά τε ξηράν και θάλασσαν και εις διάφορα μέρη της Ελλάδος διαμένοντες και δυστυχούντες άχρι τούδε συμποσουμένους εις εξακοσίους καταλιμπάνομεν ενταύθα>> (Αθανάσιος Μανιάς).

Πολλοί ήταν οι Αινίτες που κατέφυγαν στην Ερμούπολη. Μια επίσκεψή μου στο Ιστορικό Αρχείο με βοήθησε να καταγράψω πολλούς που ήρθαν στην πόλη του Κερδώου Ερμή και το πότε έδωσαν όρκο στο Δήμο της Ερμούπολης. 

Ενδεικτικά καταγράφω :

- Σουρμελής Γεώργιος : Υπάλληλος , 78 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στο Δήμο της Ερμούπολης στις 1 Δεκεμβρίου 1834.

- Σουρμελής Αμηράς: Εμπορος, 29 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο το 1836.

- Ρίζος Δημήτριος: Εμπορος, 60 ετών, έγγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 1 Δεκ. 1834.

- Καλογιάννης Κυριάκος: Εμπορος, 26 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 26 Μαίου 1834 ή 1835.

- Μαλκότζης Μιχαήλ: Εμπορος, 36 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 30 Ιουλίου 1835.

- Μαλκότζης Θ. Εμμανουήλ: Πλοίαρχος, 27 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 12 Σεπτ. 1836.

- Μαλκότζης Α. Βασίλειος: Εμπορος, 21 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 21 Σεπτ. 1840.

- Γιαννίκογλου Βασίλειος: Μαθητής, 21 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 9 Σεπτ. 1840.

- Ελευθερίου Βαίζης: Πλοίαρχος, 35 ετών , άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 27 Ιουλίου 1837.

- Χαρίλαος Κωνσταντίνος: Εμπορος, 42 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 1 Δεκ. 1834.

- Μαργαρίτης Φ. Κούταβος: Για τον Μαργαρίτη Φ.Κούταβο, γιο του Χατζή Φρατζή Κούταβου δεν υπάρχουν στοιχεία εάν έδωσε τον προβλεπόμενο όρκο στο Δήμο της Ερμούπολης. Όμως υπάρχει έγγραφο του ιστορικού Β. Μυστακίδη (http://ainites.gr) το οποίο έχουν υπογράψει Αινίτες κάτοικοι της Ερμούπολης με ημερομηνία 18 Ιουλίου 1832 και οι οποίοι βεβαιώνουν έναν ονομαστικό κατάλογο 74 Αινιτών οι οποίοι έπεσαν σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας κατά την επανάσταση του 1821. Ενας από αυτούς που υπογράφουν το έγγραφο είναι και ο Μ. Κούταβος, ο οποίος με το πλοίο του τον ΄΄Ποσειδώνα΄΄ έσωσε πολλούς Χιώτες από τη μεγάλη σφαγή.

Αφησα τελευταίο τον Ιωάννη Φιμερέλη , συριανό έμπορο από την Αίνο, ο οποίος έδωσε τον όρκο στην τότε Νομαρχία Κυκλάδων το Μάιο του 1883 σε ηλικία 43 ετών. Και τον άφησα τελευταίο γιατί το όνομά του κατά πάσα πιθανότητα συνδέεται με την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Αλεξανδρούπολη. Το πιθανότερο να υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και από τους πρώτους οικιστές του Δεδέαγατς (Οθωμανικό όνομα της Αλεξανδρούπολης) , τον οποίον τοποθέτησαν στη θέση εκείνη οι Ρώσοι κατακτητές της πόλης (Ρωσοτουρκικός πόλεμος).

Σύμφωνα με τον πρόξενο της εποχής Καραγιαννόπουλο <<Στις 12 Ιουνίου 1878 με την υπ’ αριθμ. 112 αναφορά του καταγγέλλει ευθέως τον Συριανό έμπορο Ιωάννη Φιμερέλη, που οι Ρώσοι τον διόρισαν πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου Δεδέαγατς, ότι υπέθαλπε τον λήσταρχον Πέτκον όπως κερδίση την εύνοιαν των Ρώσων και κραταιωθεί εν τη θέσει του ταύτη>>(Παντελής Αθανασιάδης) . 

Στο Ιστορικό Αρχείο της Ερμούπολης υπάρχει και η πληροφορία ότι ο Ιωάννης Εμμ. Φιμερέλης υπηρέτησε το 1864 ως εθνοφύλακας στην Τήνο. Ηταν παντρεμένος με την εικοσιτετράχρονη Μαρία , αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Ενημερωτικά η σημερινή Αλεξανδρούπολη δημιουργήθηκε με την άφιξη του σιδηρόδρομου στο άσημο τότε Δεδέαγατς , ο οποίος συνέδεε την Ευρώπη με την Κωνσταντινούπολη. Λιμάνι και σιδηρόδρομος έφεραν στη νέα πόλη το 19^ο αιώνα οκτώ προξενεία και οικιστές από όλη την Ελλάδα (Ηπειρώτες, Κεφαλονίτες, Συριανοί κ.α.).

Και όπως λένε τα παραμύθια το θρυλικό Οριαν Εξπρές έφερνε τις συζύγους των Ευρωπαίων αξιωματούχων και πλημμύριζε η πόλη από τα βιενέζικα βαλς. Η πόλη αναπτυσσόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Όμως παραμύθια χωρίς τον κακό λύκο δε γίνονται. Ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος φρέναρε το όνειρο. 

Πολύπαθη πόλη, μήλον της έριδος από διάφορους κατακτητές η σημερινή νύφη του Θρακικού Πελάγους όπως αποκαλείται η Αλεξανδρούπολη.

Αλεξανδρούπολη μεριά , μια πόλη στα σύνορα της πατρίδας μας. Μια πόλη που αξίζει να την αγαπάς. Και όπως γράφει ο στιχουργός Λευτέρης Χαψιάδης και τραγουδά μοναδικά ο Δημήτρης Μητροπάνος Τα σύνορα είναι τιμή , δεν είναι τιμωρία.........

Η λιτανεία των Αγίων Αναργύρων επεφύλασσε και εκπλήξεις για το σύλλογο Ο Εύξεινος Πόντος της Σύρου

Στη λιτανεία της εικόνας των Αγίων Αναργύρων , στον ομώνυμο ναό του Μάννα , παραβρέθηκε ο σύλλογός μας τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου , παραμονή της εορτής . Μέλη του συλλόγου , φορώντας τις παραδοσιακές ποντιακές φορεσιές έφεραν την εικόνα στον προαύλιο χώρο του ναού, παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη κ.κ. Δωρόθεου Β΄ και πλήθος κόσμου.  

Στο λόγο του ο Σεβασμιότατος έκανε ειδική μνεία στο σύλλογό μας  αναφέροντας την γενοκτονία που συντελέστηκε από τους Τούρκους, με την από μέρους του επισήμανση πως όποιος αμφιβάλλει γι’ αυτή είναι ανιστόρητος και ανθέλληνας.

Στο τέλος ο Σεβασμιότατος επεφύλασσε μια έκπληξη , στην κατ΄ ιδίαν συνάντηση με τα μέλη του συλλόγου. Υποσχέθηκε ότι θα προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να υποδεχθούμε την Εικόνα της Παναγίας Σουμελά στη Σύρο, ικανοποιώντας πάγιο αίτημα του συλλόγου μας.

Τον ευχαριστούμε θερμά γι΄ αυτό και αναμένουμε την υλοποίηση της υπόσχεσής Του!

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι και ο Δήμος αντίστοιχα θα ικανοποιήσει ένα άλλο πάγιο αίτημά μας και θα προχωρήσει στην ονοματοδοσία ενός δρόμου σε οδό ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ ... Μακάρι να συμπέσει με την άφιξη της Εικόνας της Παναγίας Σουμελά στο νησί μας!