Στον φετινό εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου τον Δεκαπενταύγουστο στη Μονή της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο, οι Ποντιακές οργανώσεις πρόκειται να εκθέσουν δύο ξεχωριστά κειμήλια. Πρόκειται για τις βαλσαμωμένες καρδιές του Αλέξανδρου Υψηλάντη, εκ των πρωταγωνιστών της Επανάστασης του 1821 και του αδερφού του Γεωργίου, που μεταφέρθηκαν ήδη στη μονή και θα τεθούν σε δημόσιο προσκύνημα κατά τις επίσημες πανηγυρικές εκδηλώσεις της ερχόμενης εβδομάδας. Η καρδιά του Αλέξανδρου Υψηλάντη βαλσαμώθηκε μετά τον θάνατό του το 1828 και επί βασιλέως Οθωνος· η οικογένειά του τη χάρισε, μαζί με εκείνη του αδερφού του Γεωργίου, επίσης βαλσαμωμένη, στο Αμαλίειο Ορφανοτροφείο των Αθηνών. Αργότερα μεταφέρθηκαν και φυλάσσονται στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, στην οδό Στησιχόρου, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο. Στις 5 Αυγούστου, σε ειδική λήκυθο, ταξίδεψαν, κατόπιν σχετικού αιτήματος του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά και με τη βοήθεια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στα υψώματα του Βερμίου, όπου θα εκτεθούν σε προσκύνημα. «Στόχος μας είναι να υπενθυμίσουμε και να αναδείξουμε την τεράστια συμβολή στην ελληνική επανάσταση των Υψηλάντηδων και ειδικά του Αλέξανδρου», είπε στην «Κ» ο πρόεδρος του ιδρύματος, Γιώργος Τανιμανίδης, και πρόσθεσε πως, αμέσως μετά, τα κειμήλια θα μεταφερθούν στον χώρο μόνιμης φύλαξής τους. (Σταύρος Τζήμας) ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ - ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ

Στον φετινό εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου τον Δεκαπενταύγουστο στη Μονή της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο, οι Ποντιακές οργανώσεις πρόκειται να εκθέσουν δύο ξεχωριστά κειμήλια. Πρόκειται για τις βαλσαμωμένες καρδιές του Αλέξανδρου Υψηλάντη, εκ των πρωταγωνιστών της Επανάστασης του 1821 και του αδερφού του Γεωργίου, που μεταφέρθηκαν ήδη στη μονή και θα τεθούν σε δημόσιο προσκύνημα κατά τις επίσημες πανηγυρικές εκδηλώσεις της ερχόμενης εβδομάδας.

Η καρδιά του Αλέξανδρου Υψηλάντη βαλσαμώθηκε μετά τον θάνατό του το 1828 και επί βασιλέως Οθωνος· η οικογένειά του τη χάρισε, μαζί με εκείνη του αδερφού του Γεωργίου, επίσης βαλσαμωμένη, στο Αμαλίειο Ορφανοτροφείο των Αθηνών. Αργότερα μεταφέρθηκαν και φυλάσσονται στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, στην οδό Στησιχόρου, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο.

Στις 5 Αυγούστου, σε ειδική λήκυθο, ταξίδεψαν, κατόπιν σχετικού αιτήματος του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά και με τη βοήθεια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στα υψώματα του Βερμίου, όπου θα εκτεθούν σε προσκύνημα. «Στόχος μας είναι να υπενθυμίσουμε και να αναδείξουμε την τεράστια συμβολή στην ελληνική επανάσταση των Υψηλάντηδων και ειδικά του Αλέξανδρου», είπε στην «Κ» ο πρόεδρος του ιδρύματος, Γιώργος Τανιμανίδης, και πρόσθεσε πως, αμέσως μετά, τα κειμήλια θα μεταφερθούν στον χώρο μόνιμης φύλαξής τους. (Σταύρος Τζήμας)

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ - ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ

Μοναστήρι Παναγίας Σουμελά, σήμερα «Σουμελά μαναστίρ». Τόπος ιερός, τόπος μαγευτικός, τόπος μυστηρίου, ελληνισμού και ορθοδοξίας, τόπος πόνου και μαρτυρίου και αυτόπτης μάρτυρας της μεγάλης ποντιακής γενοκτονίας. Τόπος προαιώνιου προσκυνήματος. Ακόμα και σήμερα χιλιάδες επισκέπτες, (σύμφωνα με τα στοιχεία του τουρκικού υπουργείου Τουρισμού, η Παναγία Σουμελά, η Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης και οι λαξευτές εκκλησίες της Καππαδοκίας είναι τα πρώτα σε αριθμό επισκεπτών τουριστικά μέρη της Τουρκίας) έρχονται να δούνε το θαυμαστό αυτό μνημείο. Χιλιάδες προσκυνητές, κυρίως Έλληνες, αλλά και Τούρκοι, έρχονται να προσκυνήσουν. Γυναίκες με την κλασική ισλαμική μαντίλα ανεβαίνουν υπομονετικά τα σκαλοπάτια που οδηγούν στο μοναστήρι και με ευλάβεια προσκυνούν τη Μεριέμ Αννά, την Παναγία Σουμελά. Ελληνόφωνοι πόντιοι της Τουρκίας ακόμα και σήμερα τραγουδάνε την Παναγία Σουμελά, άλλο ένα στοιχείο της για πολλούς μπερδεμένης ταυτότητάς τους, ένα κολοσσιαίο πρόβλημα για όλη την σημερνή Τουρκία.

Η Παναγία Σουμελά είναι ένας σπάνιος τόπος που σε γοητεύει με την επιβλητικότητά του καθώς πλησιάζεις από κάτω αγναντεύοντας την βουνοπλαγιά όπου είναι σκαρφαλωμένη, γράφει στις 9 Ιουνίου του 2001, ο γνωστός αρθογράφος της τουρκικής εφημερίδας Μιλιέτ, (πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην Τουρκία), Γκιουνγκιόρ Αράς, σε μια επίσκεψη που έκανε στο ιστορικό μοναστήρι. Ο Τούρκος αρθογράφος που αφήνει την πένα του να περιγράψει τη γοητεία του μοναστηριού, μια γοητεία που ασκεί ακόμα και στους Τούρκους επισκέπτες, αναφέρει πως το 1461 ο ίδιος ο σουλτάνος, Μωάμεθ ο Πορθητής, επισκέφτηκε το μοναστήρι και αφού συνομίλησε με τους μοναχούς γοητεύτηκε από τις γνώσεις τους και την ευφράδεια τους. Για τον λόγο αυτό εξέδωσε ένα φιρμάνι με το οποίο τους παραχωρούσε όλα τα προνόμια που τους εξασφάλιζαν την επιβίωσή τους μέσα στο εχθρικό περιβάλλον, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί και μετά την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας στους Οθωμανούς.

Από το 1923 και μετά την αναχώρηση των μοναχών από την Παναγία Σουμελά, όπως αναφέρει ο Γκιουνγκιόρ Ουράς στη Μιλιέτ, έπεσε νεκρική σιγή στο ιστορικό μοναστήρι. Μονάχα τα πουλιά και κάποιοι Άγγλο ιπεριηγητές έδιναν σημεία ζωής στο απότομο και μαρτυρικό τοπίο που κάποτε οι χιλιάδες πιστοί συνέρρεαν για να πανηγυρίσουν τη δόξα της Παναγιάς. Το 1931 η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που είχε κρυφτεί σε κάποιο μυστικό μέρος, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα. Από τότε, μέχρι την δεκαετία του πενήντα, το ιστορικό μοναστήρι είχε αφεθεί στην τύχη του. Πού και πού όμως, όπως λένε και οι μαρτυρίες, κάποια μοναχική φιγούρα συνήθως με τη χαρακτηριστική μαντίλα, ανέβαινε το εγκαταλειμμένο πια μονοπάτι προς τη Μονή και κάποια φλόγα από κάποιο κερί μέσα στα ερείπια του μοναστηριού, πρόδιδε ότι η ελληνορθόδοξη πίστη δεν είχε χαθεί εντελώς από τον ιστορικό Πόντο....(Νίκος Χειλαδάκης)

Στο ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας στο όρος Μελάς, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος θα τελέσει και φέτος πατριαρχική λειτουργία. Το φάντασμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όμως, θα πλανάται πάνω από το μυθικό για το ποντιακό στοιχείο βουνό. Οι προσκυνητές από την Ελλάδα, που άλλα χρόνια ανέρχονταν σε χιλιάδες, αναμένεται να είναι λιγοστοί έως ελάχιστοι. Το κόστος ενός τέτοιου ταξιδιού, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων διαμονής, θεωρείται δυσβάσταχτο για τους περισσότερους, σβήνοντας έτσι το όνειρο πολλών ενδιαφερομένων για εκπλήρωση του «ύψιστου τάματος κάθε μέλους της φυλής», ένα προσκύνημα δηλαδή στην «Ιερουσαλήμ των Ποντίων» .