Διαζύγιο αλά....τρόικα

Διαζύγιο αλά... τρόικα

    

 
      Το ακούσαμε και αυτό...Οι τροικανοί για να επιστρέψουν στην Ελλάδα , απαιτούν γραπτές εγγυήσεις από την Αθήνα. Ζητούν μάλιστα υπογεγραμμένη επιστολή από την ελληνική κυβέρνηση, στην οποία θα αναγράφονται τα νέα μέτρα, καθώς και το χρονοδιάγραμμα για την υλοποίησή τους, προκειμένου να δώσουν το «πράσινο φως» για να ξεκινήσει για την Αθήνα ο γνωστός μας κύριος Πωλ Τόμσεν. Οι δηλώσεις που έκανε η επικεφαλής του Οργανισμού Κριστίν Λαγκάρντ, απαντώντας σε ερώτηση για το ελληνικό ζήτημα, ήταν μόνο μία θυμωμένη λέξη: «Εφαρμογή, εφαρμογή, εφαρμογή». Διαφορετικά....


      Γιατί τώρα αυτό το γραπτό συμφωνητικό εμένα μου θύμισε το προγαμιαίο συμβόλαιο , το οποίο υπογράφεται ανάμεσα σ΄ ένα ζευγάρι λίγο πριν το γάμο και το οποίο ρυθμίζει τις περιουσιακές σχέσεις μεταξύ των συζύγων; Μπορεί να μην ακούγεται σαν την πιο ρομαντική αρχή μιας κοινής ζωής αλλά το προγαμιαίο συμβόλαιο προστατεύει αυτόν που έχει τη μεγαλύτερη περιουσία. Πλέον έχει χαθεί η εμπιστοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους και δε γνωρίζει κανείς τι του επιφυλάσσει το μέλλον.


     Μπορεί ο γάμος να θεωρείται ακόμη η ευτυχέστερη κατάληξη μιας σχέσης, ωστόσο οι στατιστικές αποδεικνύουν ότι το επικρατέστερο αποτέλεσμα ενός γάμου σήμερα είναι το διαζύγιο... Παρά την ελπίδα της «δημιουργικής σύνθεσης» του Εγώ σε Εμείς, παρεμβαίνει συχνά ένας χωρισμός και όχι μόνο ματαιώνεται η προσπάθεια, αλλά επιπλέον η διαδικασία του διαζυγίου μεταβάλλεται σε μάχη... Ερχεται λοιπόν το Δίκαιο που προβλέπει συμφωνίες για τη νομική κάλυψη των περιουσιακών αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και των προσωπικών σχέσεων, με σκοπό την τυπική προστασία των συζύγων.

     Σήμερα πολλά ζευγάρια , μετά τις αγάπες και την πρόταση γάμου υπό το σεληνόφως, ρυθμίζουν και την προγαμιαία συμφωνία , η οποία πραγματοποιείται έναν μήνα πριν από τον γάμο και ειδικότερα προτού σταλούν οι προσκλήσεις. Απαραίτητες προϋποθέσεις: Αποστασιοποίηση από το συναίσθημα ­ που λογικά εμπλέκεται ­, ένας καλός δικηγόρος, καθώς και το να ξέρεις καλά τι θέλεις από τη ζωή σου αλλά κυρίως από τη ζωή του άλλου...

     Οσο για τις σκέψεις ­ «ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσεται ελεύθερα δίπλα στον άλλον» ­ πρέπει να αποφεύγονται ως ξεπερασμένες. Η νομική κάλυψη πάντως μάλλον προσδίδει στον γάμο κύρος, ενώ με δεδομένες τις έγγραφες υποσχέσεις τους οι σύζυγοι προσέχουν από τον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών τους ως την έγγαμη συμπεριφορά τους, όπως: να κόψουν το τσιγάρο, να μην παχύνουν μετά τον γάμο, να βγάζουν τα σκουπίδια τρεις φορές την εβδομάδα, να κάνουν μόνο ένα παιδί και πολλά ακόμη.

      Ενα προγαμιαίο συμφωνητικό ωστόσο δεν ισχύει αιώνια, αφού οι σύζυγοι έχουν τη δυνατότητα να αναθεωρούν τις υποχρεώσεις τους κάθε 10 ή 20 χρόνια. Σε περίπτωση δε διαζυγίου ο διαχωρισμός της περιουσίας δεν δημιουργεί προβλήματα, αφού και αυτό μπορεί να αποτελεί μέρος της συμφωνίας.

     Εν τέλει, γιατί να μην αντιμετωπίζει κανείς τον γάμο του σαν μια συμφωνία εργασίας ή μια πολιτική διασφάλισης της έγγαμης ζωής με κριτήριο τη λογική; αναρωτιέται ο Αμερικανός Joseph Zwack, δικηγόρος και συγγραφέας του πιο γνωστού εγχειριδίου προγαμιαίων συμφωνητικών, ο οποίος αναφέρει τα εξής: «Πρέπει κανείς να σκεφτεί πολύ σοβαρά την προγαμιαία συμφωνία από τη στιγμή όπου θα δεχθεί ότι ο γάμος δεν είναι μόνο συναισθηματική ή φυσιολογική ένωση αλλά και οικονομική. Είναι μια προσπάθεια για καλύτερη και πιο ειλικρινή επικοινωνία της οικογένειας. Μπορεί λοιπόν να μην ακούγεται πολύ ρομαντικό, αλλά πιστεύω ότι έτσι διατηρείται η αγάπη των ζευγαριών περισσότερο. Ο γάμος μας είναι η ευθύνη μας. Από τη στιγμή όπου οι συνθήκες και οι ρόλοι αλλάζουν συνεχώς και ο θεσμός του γάμου περνάει κρίση, πρέπει καμιά φορά το συναίσθημα να δίνει τη θέση του στη λογική». ΤΟ ΒΗΜΑ.

Και έτσι για να χαμογελάσουμε λιγάκι , όσο ακόμη δεν έχουν βάλει στόχο να μας ΄΄περικόψουν΄΄ και το χαμόγελο , παραθέτω ένα προγαμιαίο συμβόλαιο, πασπαλισμένο με λίγο χιούμορ. Εσείς θα κρίνετε ποιο ρόλο επέλεξαν για μας ...

    

ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ

Σήμερον, την ..............………………………....... και ώρα ............. οι …………………………………………...και ………………................................................ που στο εξής θα αποκαλούνται «Αφέντης» και «Γυναίκα» αντιστοίχως, συμφωνούν και αποδέχονται τους κάτωθι όρους, προκειμένου να προχωρήσουν ομαλά και εν ειρήνη, στην τελετή του αρραβώνα τους.

Με το παρόν συμφωνείται ρητά ότι σε όλες τις περιπτώσεις οι κάτωθι όροι θα τηρούνται απαρεγκλίτως, από τα συμβαλλόμενα μέρη, και οποιαδήποτε παρέκκλιση θα δίνει αυτομάτως το ηθικό και πρακτικό δικαίωμα στον «Αφέντη» να διαλύσει τον αρραβώνα του.

Άρθρον 1ο

Το σπίτι διοικείται από τον «Αφέντη» και η «Γυναίκα» οφείλει να εφαρμόζει και να υποστηρίζει άνευ οιασδήποτε αντιρρήσεως, τις αποφάσεις και θέσεις αυτού.

Άρθρον 2ο

Οποιουδήποτε αιτήματος της «Γυναίκας» θα προηγείται έγγραφο request (θα εφοδιαστεί με έντυπα request ανάλογα των περιπτώσεων). Ο «Αφέντης» οφείλει να απαντά εντός τριών (3) μηνών κατ’ελάχιστον.

Άρθρον 3ο

Η γκρίνια α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι. Η «Γυναίκα» οφείλει, τουλάχιστον όσες ώρες βρίσκεται στο οπτικό (και ακουστικό) πεδίο του «Αφέντη», να είναι γλυκιά, χαμογελαστή και πρόσχαρη, πειθαρχώντας σε κάθε του απόφαση.

Άρθρον 4ο

Η «Γυναίκα» οφείλει να διατηρεί το νοικοκυριό σε άριστη κατάσταση χρησιμοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο της, ακόμα και σε βάρος της αναπαύσεώς της - και με τα μέσα που της παραχωρεί ο «Αφέντης» - προκειμένου να προσφέρει περιβάλλον καθαρό και όμορφο στον «Αφέντη».

Άρθρον 5ο

Οφείλει επίσης να προσφέρει φαγητό ημέρας στον «Αφέντη», σύμφωνα με τις οδηγίες και απαιτήσεις αυτού.

Άρθρον 6ο

Οι επισκέπτες της κοινής οικίας θα τυγχάνουν της απολύτου εγκρίσεως του «Αφέντη» και η σίτιση, βρώση και εν γένει υποδειγματική φιλοξενία τους αποτελούν συμβατική υποχρέωση της «Γυναίκας».

Άρθρον 7ο

Χειροδικία προς συμμόρφωση της «Γυναίκας» επιτρέπεται μόνον σε ειδικές περιπτώσεις και αφού γίνει προσπάθεια, από τον «Αφέντη», για χειραγώγηση με λεκτικό τρόπο. Οι ειδικές περιπτώσεις θα κρίνονται και θα αξιολογούνται πάντα κατά την κρίση του «Αφέντη».

Άρθρον 8ο

Η «Γυναίκα» τεκνοποιεί μόνο άρρενες. Ο τόπος και ο χρόνος εγκυμοσύνης αποτελεί θέμα το οποίο έγκειται στην διακριτική ευχέρεια του «Αφέντη». Τα ονόματα των τέκνων επιλέγονται από τον «Αφέντη» κατά την απόλυτο κρίση αυτού. Η διαπαιδαγώγηση των τέκνων θα γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του «Αφέντη».

Άρθρον 9ο

Κατά παράβαση του άνω άρθρου και μόνον προκειμένου να δοθεί και το όνομα της μητέρας του «Αφέντη» επιτρέπεται η τεκνοποίηση θηλαίος άπαξ.

Άρθρον 10ο

Ο «Αφέντης» έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να διατηρήσει ποικιλία στην ερωτική του ζωή συνευρισκόμενος κατά την απόλυτο κρίση αυτού, οποτεδήποτε, οπουδήποτε και με οποιανδήποτε ερωτική σύντροφο επιλέξει κατά προτίμηση.

Άρθρον 11ο

Η «Γυναίκα» οφείλει να είναι μ ο ν ο γ α μ ι κ ή εκπληρώνοντας όλες τις ερωτικές επιθυμίες του «Αφέντη» ακόμα και αν αυτές ξεπερνάν τα όρια του βίτσιου, δείχνοντας προθυμία και ευχαρίστηση.

Άρθρον 12ο

Απαγορεύεται ρητά τόσο η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων όσο και η ακρόαση μουσικών ακουσμάτων μη εγκεκριμένων από τον «Αφέντη».

Άρθρον 13ο

Ο «Αφέντης» διατηρεί το δικαίωμα να τροποποιήσει ή να συμπληρώσει μ ο ν ο μ ε ρ ώ ς το παρόν συμφωνητικό, οποιαδήποτε στιγμή θεωρηθεί απαραίτητο.

Άρθρον 14ο

Η απόλυτη παραδοχή όλων των ως άνω όρων και από τους δύο συμβαλλομένους, αποτελεί αυτονόητη προϋπόθεση για την συνέχιση της διαδικασίας αρραβωνίσματος των.

Άρθρον 15ο

Η «Γυναίκα» οφείλει να παραδίδει στον «Αφέντη» όλα τα χρήματα που βγάζει από τη δουλειά της, έχει δε το δικαίωμα να προτείνει άπαξ τον τρόπο επένδυσης. Ο «Αφέντης» αποφασίζει σε διάστημα τριών (3) μηνών από την κοινοποίηση του αιτήματος της «Γυναίκας».

Άρθρον 16ο

Α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι ρητά και κατηγορηματικά στη «Γυναίκα» να κρίνει και κυρίως να επικρίνει τις επιλογές του «Αφέντη».

Οι συμβαλλόμενοι

Μία είδηση που στοίχειωσε τα όνειρά μου...

΄΄...Η κατάληψη δεν ήταν τόσο ήρεμη για το κτιριακό συγκρότημα του 3ου Λυκείου Κομοτηνής, στο οποίο συστεγάζεται και το Εσπερινό Γυμνάσιο της πόλης, αφού οι βανδαλισμοί που σημειώθηκαν, προκάλεσαν την παρέμβαση του εισαγγελέα Ροδόπης. Οι καταστροφές που έγιναν το βράδυ της Πέμπτης, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ενδέχεται να ξεπερνούν τις 100.000 ευρώ.

     Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, τις ζημιές δεν προκάλεσαν οι μαθητές, αλλά εξωσχολικοί, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι το σχολείο τελούσε υπό κατάληψη και εισχώρησαν. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι βάνδαλοι, φορώντας κουκούλες, κατέστρεφαν σημαντικό μέρος του εξοπλισμού του σχολείου, όπως θρανία, κομπιούτερ, φωτοτυπικά μηχανήματα, πόρτες και παράθυρα για διάστημα τριών ωρών΄΄...

     Και εκεί που αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που μας σπρώχνει να καταφεύγουμε σε τέτοιους βανδαλισμούς και μάλιστα σε μια εποχή που η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα , ήρθε ο αείμνηστος Ε.Π. Παπανούτσος και μου έδωσε τη δική του εξήγηση:

΄΄Επειδή έτσι μάθαμε, ότι ανήκει στο δημόσιο , δεν είναι δικό μας΄΄. 

Αναρωτήθηκα εάν είναι σωστή ή λάθος η εξήγησή του . Αλήθεια ποιος θα την κρίνει;

Το κράτος και οι νεοέλληνες

                (22 Ιουλίου 1948 Εφήμερα-Επίκαιρα-Ανεπίκαιρα, εκδ. Ίκαρος,

Αθήνα 1980, σ. 160-63)

"Ηλικιωμένος άνθρωπος που επί χρόνια πολλά εργάστηκε στη διοικητική υπηρεσία, του Κράτους και ανέβηκε όλες τις βαθμίδες της, συνόψισε κάποτε τα διδάγματα της μακράς πείρας τον με μια παρατήρηση άξια να μας βάλει σε πολλές σκέψεις.

Το Κράτος, έλεγε, όχι ως αφηρημένη ιδέα, αλλά ως συγκεκριμένο βίωμα, σαν ένα κομμάτι από την ίδια τη ζωή μας, λείπει από τους σημερινούς Έλληνες. Το αισθάνονται σαν ξένο, όχι δικό τους, και δεν το πονούν. Τη χώρα τους την αγαπούν με πάθος. Για μια χούφτα από το χώμα της είναι άξιοι να πεθάνουν με την πιο μεγάλη ευκολία. Άλλο Πατρίδα, όμως και άλλο Πολιτεία. Με την Πατρίδα είμαστε στενότατα δεμένοι˙ την έχουμε βάλει μέσα στο αίμα μας, γιατί και με το αίμα μας την έχουμε κρατήσει. Την Πολιτεία όμως, δηλαδή αυτό τον ορισμένο τρόπο με τον οποίο έχει οργανωθεί και διοικείται ο τόπος, αυτήν την απρόσωπη δύναμη που λειτουργεί στο όνομα, όλων για να εξασφαλίζει με τα όργανα και τους θεσμούς της τη ζωή και την ελευθερία μας, δεν μπορούμε να τη νιώσουμε σαν κάτι εντελώς δικό μας. Είναι ξένο σώμα για το αίσθημα μας.

Απόδειξη ότι δεν πονούμε, ούτε αισθανόμαστε ενστιγματικά την ανάγκη να προστατέψουμε ό,τι ανήκει στο Κράτος, το δημόσιο κτήμα. Απέναντι του δείχνουμε αδιαφορία και κάποτε μιαν απίστευτη εχθρότητα και μανία καταστροφής. Από παιδιά στο σχολείο κακοποιούμε βάρβαρα τα θρανία και τους τοίχους του σχολείου «ανήκει στο δημόσιο, δεν είναι δικό μας». Την ίδια αστοργία δείχνουμε στα δικαστήρια, στα άλλα δημόσια, γραφεία, ακόμη και στους πάγκους του πάρκου ή στις δημόσιες κρήνες, σε ό,τι τέλος πάντων είναι κρατική περιουσία. Μόλις αντιληφθούμε ότι κάτι τι ανήκει ή με κάποιο τρόπο βρίσκεται στην κυριότητα αυτής της απρόσωπης δύναμης, αν δεν μπορούμε να το οικειοποιηθούμε, με ευχαρίστηση το φθείρουμε. Με την ίδια ευκολία προσπαθούμε ν' αποφεύγουμε τις υποχρεώσεις μας προς το Κράτος ή να καταστρατηγούμε τους νόμους του. Είναι ο «άλλος», όχι ο εαυτός μας. Και τον ξεγελούμε ή σηκώνουμε το όπλο εναντίον τον, χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι κατά βάθος τον εαυτό μας απατούμε ή πληγώνουμε.

Και από τις παρατηρήσεις του αυτές ο πολύπειρος άνθρωπος έβγαζε το συμπέρασμα ότι ίσως οι Έλληνες να μην είναι οργανικό, ικανοί να ποτιστούν από την ιδέα τον Κράτους. Ότι πιθανόν μέσα στην ίδια τη φυσική τους υφή να υπάρχει κάποια τάση αναρχισμού...

Έχει αρκετά διαδοθεί αυτή η αντίληψη και συχνά ακούγεται. Ωστόσο μου φαίνεται πολύ παρακινδυνευμένη και άδικη στην απαισιοδοξία της. Δεν αμφισβητώ τα γεγονότα όπου στηρίζεται καθώς περισσότερα είναι δυστυχώς πραγματικά, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Αλλά την ερμηνεία που δίνεται σ' αυτά τα γεγονότα.

Ότι δεν πονούμε, ή ότι δεν πονούμε αρκετά την Πολιτεία σαν κάτι εντελώς δικό μας, είναι βέβαιο. Από αναρχισμό όμως πράττουμε με τρόπους αντιθέτους προς τα αισθήματα και τα συμφέροντά μας ή από άλλους λόγους; Και πώς είναι δυνατόν αυτός ο δήθεν αναρχισμός να θεωρηθεί έμφυτη ιδιότητα ριζωμένη μέσα στη δική μας φυλή; Μπορεί ο Έλληνας να είναι περισσότερο από άλλους λαούς ατομιστής, να μην πειθαρχεί τόσο εύκολα στο συλλογικό σώμα και πνεύμα της ομάδας. Αλλά από το σημείο τούτο ως το σημείο να τον πούμε από τη φύση του αναρχικό, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Ορθότερη φαίνεται μια άλλη εξήγηση. Ότι αυτή η αδιαφορία ή η λανθάνουσα εχθρότητα προς το Κράτος και τις λειτουργίες του είναι αποτέλεσμα ιστορικών αιτίων και μιας κακοδαιμονίας που ατυχώς διαιωνίζεται. Ας μη λησμονούμε ότι επί μακρά χρόνια και κατά διαστήματα δεν υπήρχε γι' αυτόν εδώ τον πολυβασανισμένο λαό σύμπτωση Πολιτείας και Έθνους. Η κρατική εξουσία στις διάφορες περιόδους της δουλείας δεν ήταν μονάχα ξένη αλλά και εχθρική προς την εθνική μας υπόσταση. Και επομένως γενεές γενεών, για να βεβαιώσουν την εθνική τους ιδιοτυπία, τη ξεχωριστή τους ύπαρξη, ήταν αναγκασμένες να μισούν, να απατούν και να πολεμούν τα όργανα και τις λειτουργίες που στα μάτια τους εκπροσωπούσαν το Κράτος και σάρκωναν την ιδέα της Πολιτείας. Το κρυφό μίσος με τα ψυχικά, επακόλουθα του είναι πολύ πιο επικίνδυνο από τη φανερή αντίθεση, τον ανοιχτό πόλεμο. Συμπνιγόμενο από το φόβο τρέφεται από την κατάστασή του και αφήνει στα σκοτεινά στρώματα της ψυχής λασπερά κατακάθια που δεν εξαλείφονται. Ακόμη κι όταν λευτερωθεί από το ζυγό, δεν μπορεί εύκολα ένας λαός να αγαπήσει την Πολιτεία με τους περιορισμούς της, έστω και αν είναι τώρα δική του, αφού ως προχτές ακόμη το Κράτος ήταν η θέληση και η βία του δυνάστη του.

Κατά ένα παράδοξο μάλιστα μηχανισμό, που μας τον εξηγεί σήμερα η Ψυχολογία, όταν ένας πολίτης με τέτοιες υποσυνείδητες κακώσεις από αρχόμενος γίνεται άρχων. παίρνει τις διαθέσεις και τους τρόπους που ο ίδιος πρώτος, μισούσε. Παίζει δηλαδή το ρόλο του ειδώλου που ως τώρα το φοβόταν και το αντιπαθούσε, γιατί έτσι νομίζει πως μπορεί να λευτερωθεί από τον εφιάλτη του. Ίσως γι' αυτό το λόγο συμβαίνει, όποιος παίρνει και μια παραμικρή ακόμη εξουσία στην Ελλάδα, να μεταβάλλεται αμέσως σε σατράπη...

Για να εξηγήσουμε όμως το φαινόμενο που εξετάζουμε, πρέπει να αναφέρουμε ακόμη ένα λόγο πολύ σοβαρό. Όταν λευτερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό αυτή η μικρή ελληνική γωνιά, η Πολιτεία μας δεν θεμελιώθηκε ούτε αναπτύχθηκε οργανικά απάνω σε κάποιες αυτόχθονες μορφές οργάνωσης και διοίκησης, βγαλμένες από τις δικές μας ψυχολογικές και άλλες ανάγκες και από την ιστορική κίνηση της ζωής του Έθνους, αλλά μας επιβλήθηκε απέξω από ξένους και με ξένους που φυσικά δε νοιάστηκαν να εξετάσουν αν το φόρεμα τούτο ήταν κομμένο στο μέτρα μας, ούτε προσπάθησαν να το ταιριάσουν κάπως απάνω στο δικό μας κορμί. Έτσι εφαρμόστηκαν κι εξακολουθούν να εφαρμόζονται πειραματικά στη χώρο μας διοικητικοί και πολιτικοί θεσμοί που δεν μίλησαν ποτέ βαθιά στην ψυχή του λαού μας, ούτε ίσως ανταποκρίνονται εντελώς στις πραγματικές του ανάγκες.

Είναι γνωστές οι μελέτες του Κώστα Καραβίδα για την κοινοτική οργάνωση. Μπορεί να μη συμμερίζεται κανείς την αισιοδοξία και την πίστη του ότι και τώρα είναι δυνατόν να γίνει εκείνο που δεν έγινε άλλοτε, στην ώρα του τη φυσιολογική. Ωρισμένως όμως θα αναγνωρίσει ότι θα ήταν πολύ διαφορετική, τελειότερη, η κρατική μας οργάνωση και πολύ στενός, οργανικά συνεκτικός, ο δεσμός του πολίτη με την Πολιτεία στον τόπο μας, αν αυτό το θαυμαστό κύτταρο, η κοινότητα, που δημιουργήθηκε με το αίμα του λαού μας οπό πανάρχαια χρόνια και λειτούργησε τόσο λαμπρά στους χρόνους της δουλείας, αφηνόταν να αναπτυχθεί φυσιολογικά σε ένα γενικότερο, πλούσια διακλαδωμένο και πυργωτά διαρθρωμένο διοικητικό σύστημα. Τα ξενοφερμένα καθεστώτα σκότωσαν το κύτταρο τούτο και μας επέβαλαν θεσμούς και τύπους, μέσο, στους οποίους μάταια ως τώρα προσπαθούμε να βρούμε τον εαυτό μας. Βάλετε μαζί μ’ αυτές τις αιτίες την κακοδιοίκηση που είναι ενδημικό κακό στον τόπο μας, τη διαφθορά της πολιτικής μας ηγεσίας που τα ανομήματά της πλήρωσαν ακόμη και με το αίμα τους οι λίγες φωτεινές μορφές της νεότερης ιστορίας μας, προσθέσετε τέλος και τη βαθύτερη κρίση που περνάει εδώ και κάμποσα χρόνια η έννοια του Κράτους μέσα στις φοβερές αντινομίες της ζωής όλων των σημερινών λαών και θα εξηγήσετε γιατί οι βασανισμένοι άνθρωποι αυτού του τόπου, του πολυπατημένου από ξένους κάθε λογής, δεν αισθάνονται ακόμη εντελώς δικό τους το Κράτος. Ας μην τους καταλογίζουμε αναρχισμό, αφού η μοίρα τους έγραφε να μην είναι νοικοκυραίοι στο σπίτι τους και να μην αφήνονται ήσυχοι να φτιάσουν με τη δική τους ζωή και μέσ' από τη δική τους ιστορία τους κοινωνικούς των θεσμούς΄΄.

Η φτήνια (ή η φτώχια) τρώει τον παρά

Καθισμένη στην άκρη του παραθύρου και αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου , έβλεπα τις πρώτες φθινοπωρινές ψιχάλες να πέφτουν επάνω στα ξερά χόρτα . Η εικόνα αυτή μου ξύπνησε παιδικές μνήμες...Αλήθεια , ποιος δε θυμάται το ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη, από το ανθολόγιο των σχολικών του χρόνων;

 

΄΄Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά,

γοργά ο πελαργός τα πελαγώνει

και η φλύαρη χελιδονοφωλιά

χορτάριασε παντέρημη και μόνη.

 

 

Εκείνη την ώρα βρήκε να με προσγειώσει η καλή μου φίλη ,δημοσιογράφος Αλκμήνη Ψιλοπούλου. ΄΄Ασε το χάζι και διάβασε τα στοιχεία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου΄΄ , μου λέει. Τι να κάνω , αφήνω την παντέρημη χελιδονοφωλιά και διαβάζω για το ΄΄μεταναστευτικό ταξίδι του χελιδονιού΄΄...<<Συγκλονιστικά στοιχεία για διογκούμενο μεταναστευτικό κύμα επιχειρήσεων και καταναλωτών προς τις γειτονικές χώρες, λόγω φτήνιας. Σύμφωνα με αυτά , περισσότερες από 1.500 επιχειρήσεις μεταποίησης και υπηρεσιών έχουν ήδη μετεγκατασταθεί σε χώρες όπως η Βουλγαρία, ενώ οι Ελληνες που περνούν καθημερινά στις παραμεθόριες περιοχές γειτονικών χωρών για τις αγορές τους αυξάνονται ανησυχητικά και υπολογίζεται ότι υπερβαίνουν τους 600.000 σε μηνιαία βάση...

Όσοι αποφασίζουν να κάνουν το επιχειρηματικό «μεταναστευτικό ταξίδι του χελιδονιού» αναζητούν από τις χώρες του εξωτερικού ένα καλύτερο οικονομικό κλίμα, οικονομική και πολιτική σταθερότητα, φιλικό επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, απλό και σταθερό φορολογικό πλαίσιο, χαμηλότερο κόστος προσωπικού, ευκολότερη πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση και λιγότερη γραφειοκρατία, ό,τι δηλαδή στερείται μία επιχείρηση στην Ελλάδα.>>

Οι τοπικοί εμπορικοί σύλλογοι αναφέρουν ενδεικτικά:

 

- Από την Κώ οι τουρίστες μετακινούνται από τα πρακτορεία, κατευθυνόμενοι προς Τουρκία περίπου 150.000 – 200.000 άτομα καθημερινά την τουριστική περίοδο. Για να πουλήσουν τις εκδρομές αυτές, τα πρακτορεία διαφημίζουν να μην ψωνίσουν στην Κω (από την Τουρκία ψωνίζουν μαϊμού προϊόντα ένδυσης – υπόδησης και χρυσό). Από τους ντόπιους δεν υπάρχει αυτό το φαινόμενο με ελάχιστες εξαιρέσεις τα άτομα της μουσουλμανικής κοινότητας, οι οποίοι μεταβαίνουν για συγκεκριμένα προϊόντα.

- Από τη Μυτιλήνη μεταναστεύει περίπου το 50% των καταναλωτών. Κάθε Πέμπτη γίνεται παζάρι στο Αϊβαλί που προσφέρει πολύ φθηνά προιόντα.

- Από τη Σάμο μεταναστεύει στην Τουρκία το 30% των καταναλωτών σε τακτική βάση για αγορά πρώτων υλών από επαγγελματίες που αγοράζουν φτηνμά τρόφιμα για τα ξενοδοχεία και καταναλωτές που αγοράζουν είδη ένδυσης και υπόδησης , κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες Μάιος – Οκτώβριος, αφού το χειμώνα δεν υπάρχει γραμμή.

- Από τη Χίο ένα 20% των καταναλωτών περνάνε στη Σμύρνη για την αγορά προϊόντων επίπλων, πόρτες, παράθυρα και ένα 70% των καταναλωτών ,έστω μια φορά το χρόνο θα περάσουν στη Σμύρνη για ψώνια.

- Από την Ορεστιάδα ένα 30% - 40% των καταναλωτών , με αντίστοιχη απώλεια τζίρου, περνάνε στη Βουλγαρία όπου προμηθεύονται κυρίως καύσιμα, πετρέλαιο κίνησης, αλλά πηγαίνουν και για καταναλωτικά αγαθά λόγω πολύ χαμηλότερων τιμών.

- Από τη Ξάνθη υπάρχει μία κίνηση καταναλωτών από 20% έως 40% προς Βουλγαρία , κυρίως για υπηρεσίες (γιατρούς, ξενοδοχεία), οπότε η απώλεια του τζίρου κυμαίνεται στο 10%. Δεν ψωνίζουν καταναλωτικά αγαθά από την Βουλγαρία, γιατί σύμφωνα με όσα μας δήλωσε ο εκεί εμπορικός σύλλογος, οι Βούλγαροι ιδρύουν επιχειρήσεις στην Ξάνθη και πουλούν πολύ φτηνά (είτε στεγασμένο εμπόριο είτε πλανόδιο-νόμιμο/παράνομο).

- Από τη Φλώρινα για Σκόπια , απώλεια τζίρου 50% - 60% και 50% κίνηση καταναλωτών. Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος πέρασαν από τον μεθοριακό σταθμό 10.000 αυτοκίνητα Ελλήνων προς τα Σκόπια, είτε από το νομό Φλώρινας, αρκετοί από την Καστοριά και έρχονται ακόμα και από το Αμύνταιο. Λόγω των τιμών προμηθεύονται: βενζίνη, κάποιοι συνταξιούχοι πηγαίνουν σε οδοντιάτρους και αγοράζουν είδης διατροφής (supermarket, λαχανικά). Στα σύνορα ακριβώς (στα Σκόπια) υπάρχουν δύο Βερόπουλοι, πουλάνε ελληνικά προϊόντα με σκοπιανές τιμές. Ενδεικτικά υπολογίζει απώλεια 1 εκ. ευρώ το μήνα. Το Μοναστήρι των Σκοπίων, η πρώτη μεγάλη πόλη που συναντάς είναι 30 χλμ. από τη Φλώρινα. Δήλωση: «Είναι σχεδόν σαν να έχει αντικατασταθεί η αγορά της Φλώρινας από την αγορά των Σκοπίων».

 

Πάρτε κόσμε, πάρτε....ακόμη κι όταν αποδεδειγμένα πρόκειται ν΄ αγοράσετε προιόντα μαιμού(adidas, nike,panasonic,Versace, Lacoste κ.λ.π.) , ακόμη κι όταν πρόκειται ν΄ αγοράσετε λευκό κρέας βουτηγμένο στο χλώριο για να έχει την όψη φρέσκου, ακόμη κι όταν πρόκειται ν΄ αγοράσετε ελαιόλαδο ανακατεμένο με λάδι ραφινέ ή σογιέλαιο, ακόμη κι όταν επισκέπτεστε ψευτο-οδοντίατρους...

Τελικά η φτήνια (ή η φτώχια) τρώει τον παρά , όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Γεώργιος Σταύρου , ιδρυτής της Εθνικής Τράπεζας .

 

Υ.Γ. Όταν λέμε ότι η φτήνια τρώει τον παρά, εννοούμε πως αν ψωνίσεις κάτι φθηνό, γρήγορα θα χαλάσει και θα το πετάξεις. Μερικοί όμως το έχουν παρεξηγήσει και λένε ότι το φθηνό πράγμα τρώει τον παρά, δηλαδή με λίγα χρήματα μπορείς να αγοράσεις κάτι που άλλοι το πουλάνε ακριβότερα. <<Αποτελεί λάθος ότι το εμπόριον είναι να αγοράζετε όσο το δυνατόν πιο ευθηνά και να πωλήτε όσο το δυνατόν πιο ακριβά. Τούτο είναι ορθόν μόνον εις εκτάκτους περιστάσεις. Μόνιμον εμπόριον και τακτικούς πελάτας έχει μόνον εκείνος ο οποίος πωλεί πλέον ευθηνά από όσον άλλος. Τοιουτοτρόπως αποκτά και την φήμην του ευθηνού και δια τούτο του πλέον προτιμούμενου εμπόρου. Οι καιροί είναι και δια πολύ μακρόν χρόνον θα είναι, δύσκολοι και το χρήμα ολίγον. Ο λαός λοιπόν θα δυσκολεύεται να αγοράζη. Ούτω το εμπόριον θα μαραίνεται, αν δεν διευκολύνωμεν τους αγοραστάς με, κατά το δυνατόν, μικράς τιμάς. Αποτελεί δε πειρασμόν η μικρά τιμή δι όσους έχουν αγοραστικάς ανάγκας. Η ευθήνεια κατατρώγει των πελατών το χρήμα και κάμνει τους πελάτας ακόμη και πολλούς από όσους δεν έχουν μεγάλην διάθεσιν ν' αγοράσουν...>>. Αυτά τα τελευταία λόγια του Γεωργίου Σταύρου τα διαμόρφωσαν κάπως και βγάλανε τη φράση: "η φτήνια τρώει τον παρά". Και από τότε έμεινε.

Καλό χειμώνα και καλή δύναμη.

Η γλώσσα μου είναι τα όρια της σκέψης μου

Η Συνθήκη της Λωζάνης - Ενα παραμύθι

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας παππούς ...Γιώργος Κανδηλάπτης το όνομά του. Ζούσε σε μία παραλιακή μεγαλούπολη. Ηταν ένας όμορφος άντρας με ένα μεγάλο και παχύ μουστάκι . Συνήθιζε να λέει για το μουστάκι του ΄΄Εις τους αγγέλους ο Θεός έδωκε τα φτερά , στις γυναίκες τα μαλιά και στους άνδρες το μουστάκι΄΄...


Τα βράδια μπροστά στο τζάκι , δεν μπορούσε ν΄ αντισταθεί στις παρακλήσεις των δύο εγγονών του .....΄΄παππού, παππού, πες μας εκείνο το παραμύθι, για την άλλη πατρίδα΄΄...

Ο παππούς ούτε αυτή τη φορά τους χάλασε το χατήρι. Κοίταξε έξω από το παράθυρο, σαν κάτι να περίμενε και άρχισε το παραμύθι ... ΄΄Πριν πολλά πολλά χρόνια , αν δεν κάνω λάθος φέτος συμπληρώνονται ακριβώς ογδόντα οχτώ χρόνια , αναγκαστήκαμε , χιλιάδες Ελληνες πατριώτες να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας. Αυτοί που κυβερνούσαν τον τότε κόσμο αποφάσισαν για εμάς. Υπογράψανε , λέει, οι πρωθυπουργοί μας μία συνθήκη , είχε και όνομα , τη λέγανε συνθήκη της Λωζάνης , σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να γίνει ανταλλαγή των ανθρώπων. Εμείς δηλαδή ,που ζούσαμε στα άγια χώματα του Πόντου και της Μικράς Ασίας γενικότερα , θα έπρεπε να μαζέψουμε τα πράγματά μας και να πάρουμε το δρόμο της εξορίας για να έρθουμε στην Ελλάδα. Και από την Ελλάδα , το ίδιο θα έπρεπε να κάνουν όσοι ήταν Τούρκοι , θα έπρεπε να πάνε στην Τουρκία.

Και πράγματι, αφού μαζέψαμε όσα πράγματα μπορούσαμε , περίλυποι κλείσαμε τα σπίτια μας , τους επίγειους παραδείσους μας και προσκυνήσαμε για τελευταία φορά τις εκκλησίες και τους προσφιλείς τάφους των γονιών μας. Μέσα στα πράγματά μας βάλαμε και τα ιερά μας κειμήλια. Εγώ πήρα μαζί και τα οστά του αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού , τα οποία με μύριους κόπους και θυσίες κατάφερα να διασώσω...(αυτοβιογραφία Γ. Κανδηλάπτη). Θέλαμε να τα έχουμε μαζί μας στη νέα πατρίδα για να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη της πατρίδας , που τόσο βίαια και άδικα εγκαταλείπαμε. Ρίξαμε μια τελευταία ματιά στα βουνά τα οποία έμοιαζαν να έκλαιγαν κι αυτά για τον αποχωρισμό μας...Ηταν πολύ βαρύς ο αποχωρισμός της πατρίδας. Στο λιμάνι μας περίμεναν τα ελληνικά ατμόπλοια ΄΄Θρασύβουλος΄΄ και ΄΄Καβάλα΄΄ , περίιμεναν να μας πάρουν για την Ελλάδα. Πάνω από 4000 ψυχές είχαν στοιβαχτεί στα πλοία. Εσκυψα και φίλησα για τελευταία φορά την αγαπημένη γη του Πόντου με δάκρυα στα μάτια και αναφώνησα ΄΄Χαίρε Αθάνατε Πόντε΄΄...

Το πλοίο σήκωσε την άγκυρα και σε λίγο αφήσαμε πίσω μας τον μαυροντυμένο Πόντο>> . Ενα δάκρυ κύλαγε από τα μάτια του παππού, καθώς άρχισε να σιγοτραγουδά...

΄΄Την πατρίδαμ έχασα ,

έκλαψα και πόνεσα....

Λύουμαι κι αροθυμώ,

κι ανασπάλω κι επορώ.....ο-ί, ο-ί...

Εκκλησίας έρημα,

μοναστήρα ακάντηλα,

πόρτας και παράθυρα, επέμναν ακρόνυχτα,,,,,>>

Ο μικρός Γιωργάκης του δίνει ένα μαντήλι. Ο παππούς σκουπίζει τα δάκρυά του, χαιδεύει τον εγγονό του και συνεχίζει ....<<Το πλοίο μας έφθασε στη Θεσσαλονίκη και μετά 4 ώρες έφυγε και πάλι . Το ταξίδι μας αυτό κράτησε 24 ώρες και στη συνέχεια φθάσαμε σε ένα μικρό νησάκι , τον Αγιο Γεώργιο, κοντά στη Σαλαμίνα. Αφού αποβιβαστήκαμε μας κούρεψαν όλους , άνδρες και γυναίκες και μας οδήγησαν φαλακρούς στα λουτρά. Εκεί να βλέπατε , τι κλάμα έπεσε...πολλά από τα νέα παιδιά έκλεγαν και πολλές δεσποινιδούλες λυποθυμούσαν βλέποντας τον εαυτό τους σ΄ αυτήν την κατάσταση!!!

Μετά δεκατέσσερις ημέρες καραντίνα το πλοίο μας μετέφερε και πάλι στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στις 24 Αυγούστου μας μετέφεραν στην Αλεξανδρούπολη όπου και εγκατασταθήκαμε. Είπαμε να μαζέψουμε τις πληγές μας , να ζήσουμε...

Στις 6 Οκωβρίου 1924 διορίζομαι ως δάσκαλος σ΄ ένα χωριό έξω από την Αλεξανδρούπολη , τα Πάταρα... Είχα μαζί μου τη γιαγιά σας και τα τρία παιδιά μου , το θείο Αναστάση, τη θεία Ανδρονίκη και το θείο Θεόδωρο...Στο χωριό υπήρχαν και άλλοι πρόσφυγες που τους είχαν πάει νωρίτερα εκεί. Προσπαθούσαν να στήσουν το νέο τους σπιτικό , για να εγκαταστήσουν τη φαμελιά τους. Οσοι δηλαδή επέζησαν από εκείνη τη μεγάλη καταστροφή και τις κακουχίες που αντιμετώπισαν.

Στο κέντρο του χωριού υπήρχαν δύο εγκαταλελημένα σπίτια. Καθάρισα το ένα για να μείνουμε και το άλλο το έκανα σχολείο . Σκεφτόμουν τα σχολεία που είχαμε στον Πόντο και τις συνθήκες που βρήκα σ΄ αυτό...Πόρτες και παράθυρα το σχολείο δεν είχε , θρανία δεν υπήρχαν , ούτε σχολική εφορία , ούτε και ταμείο ούτε χρήματα...Κατάλαβα πως δεν είχα να περιμένω και πολλά από το κράτος. Εξ άλλου σε ποιον να προστρέξει και αυτό ; Σήκωσα τα μανίκια και δούλεψα σκληρά , με προσωπική εργασία, πρώτα άνοιξα και έφτιαξα τα παράθυρα και την πόρτα, ισοπέδωσα και καθάρισα την αυλή από τα χόρτα και τα άγρια δέντρα , φύτεψα λουλούδια και αρκετά καινούργια δέντρα . Και όταν μεγάλωσαν και καρποφόρησαν έγιναν γνωστά ως τα ΄΄δέντρα του δασκάλου΄΄... Ετσι εξασφάλισα και τον σχολικόν κήπον.

Στη συνέχεια , μεσολάβησα να έρθουν κάποια θρανία και επειδή το σχολείο δεν είχε ούτε εποπτικά μέσα , συμφώνησα με τον αρχιτσέλιγγα να βοσκήσει τα πρόβατά του αντί ενοικίου 2000 δρχ. Επειτα ζήτησα ρούχα και κουβέρτες για τους πρόσφυγες , από την Αμερικάνικη βοήθεια. Ονειρό μου ήταν ΄΄να έχωμεν ακρίτας άξιους του ονόματός των΄΄. Να ήσασταν από μία γωνιά και να βλέπατε όταν ήρθε η γιορτή των σχολείων , οι άνθρωποι ήρθαν στη γιορτή με διαφόρων ειδών αμφιέσεων, σαν να βρισκόταν κανείς στο χορό του Μ. Ναπολέοντα, ανάμεσα σε μαρκησσίες, δούκες και πρίγκιπες....>>. Ο παππούς δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα μειδίαμα κάτω από το παχύ μουστάκι του ...Τα παιδιά χαμογελούν και αυτά...

- Και μετά , και μετά παππού;

- Τα χρόνια πέρασαν Αγγελικούλα, όταν μεγαλώσεις θα μάθεις πιο πολλά. Οι άνθρωποι άρχισαν να αναθαρεύουν , να παντρεύονται, να γεννούν παιδιά, γεννήθηκε η ελπίδα και πάλι στις ζωές μας. Θέλαμε να ριζώσουμε και θα ριζώναμε...

Ο παππούς έγειρε το κεφάλι . Ενα δάκρυ είχε σταματήσει στις άκρες των ματιών του. Οι αναμνήσεις του έφεραν μια γλυκόπικρη ζάλη.

- <<Ελα πάμε Γιωργάκη>>, είπε η Αγγελικούλα στον αδελφό της, <<Ο παππούς αποκοιμήθηκε. Θα μας πει τη συνέχεια του παραμυθιού σαν ξυπνήσει...>>.

Υ.Γ. Το μικρό αυτό παραμύθι το έφτιαξα στηριζόμενη σε πληροφορίες από την αυτοβιογραφία του Γεωργίου Κανδηλάπτου-Κάνεως. Αφιερώνεται στους προγόνους μας Πόντιους και Μικρασιάτες , στον Ελληνισμό της Ανατολίας , που τους υποχρέωσαν βιαίως να εγκαταλείψουν τις προγονικές εστίες., με την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, το μεγαλύτερο σκλαβοπάζαρο του 20ου αιώνα , όπως έχει χαρακτηριστεί .

Η Συνθήκη της Λωζάνης υπογράφηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τη Μικρασιατική εκστρατεία 1919-1922. Η ανταλλαγή των μειονοτήτων έγινε με βασικό κριτήριο τη θρησκεία. Μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία στην Ελλάδα 1.650.000 Τούρκοι υπήκοοι,χριστιανικού θρησκεύματος και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος.

Ομάδα βόλλευ ανδρών Σ.Β.Σ. Μέγας Αλέξανδρος

Η σελίδα θα εμπλουτίζεται με τις εκάστοτε δραστηριότητες της ομάδας  

Αγωνιστική 2012

Η ομάδα Σ.Β.Σ. Μέγας Αλέξανδρος αντιμετωπίζει το Σαββάτο 7/1 στις 16:30  την Τήνο και την Κυριακή 8/1 (πάλι την Τήνο) στις 09:00 . Είσοδος ελεύθερη. Ενισχύστε την ομάδα της Σύρου

Αγωνιστική 2011

 Με νίκη ξεκίνησε ο Μέγας Αλέξανδρος

Με νίκη 3-0 επί του ΑΣΕ Νεωρίου συνοδεύτηκε η επαναδραστηριοποίηση του Μ. Αλεξάνδρου Πρεμιέρα με το δεξί Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο επέστρεψε στο στερέωμα του Κυκλαδίτικου βόλεϊ η ομάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στο πρώτο παιχνίδι για το τοπικό πρωτάθλημα των ανδρών, η ομάδα του Συλλόγου Βορειοελλαδιτών Σύρου επιβλήθηκε με 3-0 σετ (25-17, 25-17, 25-20) του ΑΣΕ Νεωρίου.Ένα πολύ όμορφο παιχνίδι, με φάσεις που θύμισαν κάτι… από Φοίνικα και Α1, απόλαυσαν οι περίπου 100 φίλαθλοι που βρέθηκαν στην Β’ αίθουσα του ΑΚΔΕ το βράδυ της Παρασκευής. Οι δύο ομάδες προσπάθησαν για το καλύτερο και αντάμειψαν τους φιλάθλους με το θέαμα που προσέφεραν. Η ομάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποδείχθηκε και έμπειρη και χωρίς να αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες (με εξαίρεση το 3ο σετ) έφτασε εύκολα στη νίκη.Μετά το τέλος του παιχνιδιού, ο προπονητής-παίκτης της ομάδας Αντώνης Στεφάνου, από τους πρωτεργάτες στην δημιουργία αυτής της ομάδας, δήλωσε: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά την πρόεδρο του Συλλόγου Βορειοελλαδιτών Σύρου Ράνια Πανταζή για την ουσιαστική συμβολή της στην επανεργοποίηση του τμήματος βόλεϊ του συλλόγου. Επίσης, πολύ σημαντική ήταν η βοήθεια από τα μέλη του ΔΣ της ομάδας βόλεϊ του Φοίνικα και πιο συγκεκριμένα την Κατερίνα Βασιλακοπούλου, τον Θοδωρή Δούνια και τον Αντώνη Ρούσσο. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τους χορηγούς για την οικονομική τους συνεισφορά στην αγορά και εκτύπωση των εμφανίσεων της ομάδας. Πιο συγκεκριμένα τους Ξενοδοχείο Νησάκι, Bioclean, καθαριστήριο 5 a Sec, Γενική Ταχυχρομική, Γρηγόρης Μικρογεύματα, Φωτογραφικό Εργαστήρι Στέφανου Μαμίδη, Ink Shop, Fair Play Sports και Vector Press.

Ξεκινά το Τοπικό Πρωτάθλημα Κυκλάδων

Η ομάδα μας <<ΣΒΣ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ>> την Παρασκευή 18 Νοεμβρίου στις 20:00 αντιμετωπίζει το Νεώριο. Ευχόμαστε στους αθλητές μας καλή επιτυχία

Ο Σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου κάνει άνοιγμα στον αθλητισμό

Μέγας Αλέξανδρος και στο βόλεϊ

Επεκτείνει τις δραστηριότητές του ο Σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου «Ο Μέγας Αλέξανδρος». Μετά το παιδικό θέατρο και την ομάδα ποντιακού χορού που προσπαθεί να συγκροτήσει, κάνει άνοιγμα και στον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα, στο βόλεϊ. Από φέτος λειτουργεί τμήμα βόλεϊ, το οποίο θα λάβει μέρος στο πρωτάθλημα Κυκλάδων στην κατηγορία των ανδρών, με την επωνυμία «Μέγας Αλέξανδρος». Την περασμένη Κυριακή στα γραφεία του Συλλόγου τελέσθηκε αγιασμός από τον π. Κων/νο Κοντό και έγινε η παρουσίαση της ομάδας βόλεϊ, αλλά και της φανέλας που θα φορούν οι αθλητές της. Ομάδα από ρομαντικούς του αθλήματος Η πρόεδρος του Συλλόγου, Ράνια Πανταζή, εξέφρασε τη βαθιά της ικανοποίηση για τη νέα αθλητική δραστηριότητα και ευχήθηκε να στεφθεί με επιτυχία. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τον προπονητή της ομάδας Αντώνη Στεφάνου, που ανέλαβε την πρωτοβουλία για την ίδρυση του τμήματος βόλεϊ, χωρίς την παραμικρή οικονομική απαίτηση. «Το μόνο που ζήτησαν από το Σύλλογο ήταν η επωνυμία, που με μεγάλη ευχαρίστηση την δώσαμε. Είναι μια ομάδα που αποτελείται από ρομαντικούς του αθλήματος και ευχόμαστε να έχει επιτυχία η προσπάθειά τους», είπε μεταξύ άλλων η κ. Πανταζή. Παίρνοντας το λόγο ο Αντώνης Στεφάνου, εμφανίστηκε αισιόδοξος για το νέο ξεκίνημα της ομάδας βόλεϊ και υποσχέθηκε ότι τόσο εκείνος, όσο και οι αθλητές, θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών και να δημιουργήσουν ένα πολύ καλό σύνολο στο πρωτάθλημα. Στην εκδήλωση, στην οποία μεταξύ άλλων συμμετείχε και ο αντιδήμαρχος Πέτρος Μώτος, παρουσιάστηκε και η εμφάνιση της ομάδας, βασικό χρώμα της οποίας θα είναι το κίτρινο και συμπληρωματικό το μπλε. Το έμβλημα της ομάδας, θα είναι το ίδιο με αυτό του Συλλόγου, ο Μέγας Αλέξανδρος καβάλα στο άλογό του. Ήδη, η προετοιμασία των αθλητών ενόψει της έναρξης του πρωταθλήματος, έχει ξεκινήσει. (Εφημερίδα ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ)

Εμφάνιση ομάδας βόλλευ  ΣΒΣ Μέγας Αλέξανδρος 

Σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου μας , επαναδραστηριοποιήθηκε η ομάδα βόλλευ ανδρών , με την επωνυμία ΣΒΣ Μέγας Αλέξανδρος... Ευχόμαστε καλή επιτυχία στην ομάδα.  

ΠΑΙΚΤΕΣ

1) ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ            

2) ΒΟΥΤΣΙΝΟΣ ΜΑΡΙΟΣ                 

3) ΓΑΒΡΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ            

4) ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΔΟΜΕΝΙΚΟΣ          

5) ΜΑΥΡΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ              

6) ΠΑΠΙΤΣΗΣ ΠΕΤΡΟΣ                

7) ΡΟΥΣΣΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ    

8) ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΣ            

9) ΤΣΙΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ          

10) ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ           

11) ΒΟΥΤΣΙΝΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ         

12) ΜΠΑΛΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

13) ΠΑΡΑΒΑΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ               

ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

α. Αρχηγός της ομάδας και μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου

Αντιστράτηγος(ε.α.) Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας 

β. Προπονητής/ Αναπληρωτής Αρχηγός ομάδας: Αντώνης Στεφάνου 

γ. Εφορος : Στέφανος Μαμίδης 

ΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΕΙΡΑ ΑΓΩΝΩΝ

1η Αγωνιστική

Μέγας Αλέξανδρος – Νεώριο

Ποσειδώνας Τήνου - Πανναξιακός

2η Αγωνιστική

ΣΒΣ Μέγας Αλέξανδρος – Ποσειδώνας Τήνου

Νεώριο – Πανναξιακός

3η Αγωνιστική

Πανναξιακός - Μέγας Αλέξανδρος

Ποσειδώνας Τήνου - Νεώριο

Ο 2ος γύρος γίνεται με την ίδια σειρά αλλά στις έδρες των «φιλοξενούμενων» του 1ου γύρου

Διευκρίνηση: O Ποσειδώνας Τήνου χρησιμοποιεί σαν έδρα το δικό μας κλειστό 



Διημερίδα ΄΄Τα πέτρινα μανιτάρια της Θράκης΄΄

  

     Η Ένωση Πολιτισμολόγων Ελλάδος του Π.Σ. «Ελληνικός Πολιτισμός» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου «ΕΚΑΤΑΙΟΣ» σε συνεργασία με την Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου διοργανώνει επιστημονική διημερίδα με θέμα :

«Τα πέτρινα μανιτάρια της Θράκης»

Τα πέτρινα μανιτάρια της Θράκης, τα συναντάμε σαν σύμβολα ιερής ισχύος, στις απότομες πλευρές της προϊστορικής Ισμάρας (Μαρώνεια), ή να υψώνονται θεόρατα όπως το μανιτάρι των Λαγυνών, άλλοτε πάλι σε κοιμητηριακούς χώρους όπως της Κίρκης και του Πετρότοπου Κοτρωνιάς, ως προστάτες και διαμεσολαβητές με το κόσμο των νεκρών εξασφαλίζοντάς τους την μεταθανάτια αναγέννηση. Κάποτε ανάγλυφα σε βράχους, όπως στο Μαγγάζι Κορνοφωλιάς, συνδυαζόμενα με ηλιακούς δίσκους, επιβεβαιώνοντας εικονιστικά την ενδιαφέρουσα πλευρά του μύθου, δηλαδή της ένωσης του απολλώνιου στοιχείου (ήλιος) και του χθόνιου διονυσιακού το μανιτάρι.

Στην πραγματικότητα, το λατρευτικό σύμπλεγμα πέτρα-φυτό είναι o αρχαϊκός συμβολισμός της ‘‘ιερής τοποθεσίας,’’ του πρωτόγονου βωμού και καλύπτει όλη την ινδομεσογειακή έκταση.

      Ποτέ ένα δέντρο ή ένα φυτό δεν λατρεύτηκε αποκλειστικά για τον εαυτό του αλλά πάντα γι αυτό που από μέσα του αποκαλυπτόταν, γι αυτό που συνεπαγόταν και σήμαινε. Η ιερή ισχύς του μανιταριού εκδηλωνόταν μέσα από τις βιολογικές του ιδιότητες (ενθεογενείς ή ψυχοτρόπες), αποκτούσε ιερότητα και μετατρέπονταν σε θρησκευτικό αντικείμενο. Η πέτρα εκπροσωπούσε την κατ’ εξοχή αλήθεια, την αφθαρσία και την διάρκεια΄ το μανιτάρι με την περιοδική του αναγέννηση εκδήλωνε την ιερή δύναμη μέσα στην τάξη της ζωής και συμβόλιζε τη θεότητα που λάτρευαν οι Θράκες κάτοικοι της περιοχής. Περισσότερες πληροφορίες στο www.grinfa.gr/kiotsekoglou/downloads/iera.pdf

      Σκοπός της διημερίδας ‘‘Τα πέτρινα μανιτάρια της Θράκης’’ είναι η συμπλήρωση του αρχαιολογικού χάρτη του Ν. Έβρου με τις θέσεις των Θεοφανειών / Ιερών που μέχρι σήμερα εντοπίσθηκαν, η θρησκευτική τους διάσταση μέσα από τα υλικά τους κατάλοιπα (κατασκευές) και τις απεικονίσεις τους σε ανάγλυφα, νομίσματα και αγγειογραφία. Ακόμη θα επιχειρηθεί η προσέγγιση αρχαίων εκδηλώσεων όπως τα Μυστήρια του Διονύσου, τα Ελευσίνια Μυστήρια και τα Μυστήρια των Καβείρων σε σχέση με τις εν λόγω Θεοφάνειες. Προσκεκλημένοι ομιλητές της διημερίδας θα είναι ο Καθηγητής Κλασικών Επιστημών του παν/μιου της Βοστόνης, Carl Ruck και ο Dott. Giorgio Samorini, εθνοβοτανολόγος και εθνομυκητολόγος . Στο πλαίσιο αυτό σας προσκαλούμε να υποβάλετε τις προτάσεις σας για ανακοίνωση στην επιστημονική επιτροπή της διημερίδας. Η πρότασή σας μπορεί να πραγματεύεται θέματα όσον αφορά στα μυστήρια (Διονυσιακά, Ελευσίνια, Καβείρων ) και τη σχέση τους με ενθεογενή φυτά και ιδιαίτερα τα μανιτάρια, τη σχέση του Διονύσου με τα ενθεογενή μανιτάρια, βραχογραφίες με εγχάρακτα μανιτάρια, ή πέτρινες μανιταροεϊδείς κατασκευές σε άλλα μέρη της Ελλάδος ή του κόσμου.

Μπορείτε να υποβάλλετε περίληψη έκτασης 250-300 λέξεων (επισύναψη) ηλεκτρονικά στην ακόλουθη διεύθυνση με την ένδειξη «ΕΚΑΤΑΙΟΣ, 2011» μέχρι την 31ή Ιουλίου 2011:ekataios@gmail.com.

Η επιστημονική επιτροπή θα σας ενημερώσει για την αποδοχή της περίληψης μέχρι την 31η Αυγούστου 2011. Οι εισηγητές και οι εισηγήτριες καλούνται να εγγραφούν έγκαιρα μέχρι και την 31 Ιουλίου 2011.

Έξοδα, μεταφοράς, θα καλυφθούν μόνο στους εισηγητές καθηγητές του εξωτερικού που συμμετέχουν στην επιστημονική επιτροπή.

Έξοδα, διαμονής και διατροφής θα καλυφθούν και για τους εισηγητές.

Γλώσσες: Ελληνική, Αγγλική

Για τυχόν απορίες μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλ.: 6979852250 - 6945221871 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ekataios@gmail.com

Για την Επιστημονική Επιτροπή

Carl Ruck, Καθηγητής Κλασικών Σπουδών Πανεπιστημίου Βοστόνης

Dr. Giorgio Samorini, Εθνοβοτανολόγος, Εθνομυκητολόγος.

Σταύρος Κιοτσέκογλου, Αρχαιολόγος, Μέλος Ε.Τ.Ε.Π. Τμήματος Ιστορίας – Εθνολογίας Δ.Π.Θ.

Δημήτρης Μερκούρης, Πολιτισμολόγος, Ε.Λ.Π., Ε.Α.Π., Πρόεδρος ¨Εκαταίου¨

Πρόγραμμα Συνεδρίου — Program Conference

International Scientific Conference

on

΄΄The Stone Mushrooms of Thrace΄΄

Alexandroupolis, 28^th - 30^th October 2011

Πρόγραμμα Συνεδρίου — Program Conference

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου / Friday, 28 October

16:00 — 17:00 Προσέλευση συνέδρων – εγγραφή / Registration

17:00 — 18:00 Χαιρετισμοί-έναρξη εργασιών/ Greetings – Opening Remarks

18:00 — 18:15 Διάλειμμα / Coffee Break

Βραδινή Συνεδρία / Evening Session

Μανιταροειδή ομοιώματα και βραχογραφίες μανιταριών ανά τον κόσμο / Mushroom Effigies and Rock-art Painting: Mushrooms around the World

Πρόεδρος / Chairperson : Evie Holmberg, Professor, Hellenic College of the Holy Cross,,

18:15 — 19:00 Giorgio Samorini, Mushroom Effigies in World Archaeology: From Rock Art to Mushroom-stones

19: 00 — 19:30 Mark Hoffman, Dolmens and Menhirs

19: 30 — 20:00 Gianluca Toro, The Rock-art Painting of the “BALMA OF MONDON” in Villar Pellice (Cozie Alps, Piedmont, Italy): An Ethnomycological Interpretation

20:00 — 20:15 Συζήτηση / Discussion

20: 15 Δεξίωση προς τιμήν των Συνέδρων / Reception in honour of all the members of the conference

Πρόγραμμα Συνεδρίου — Program Conference

International Scientific Conference

on

΄΄The Stone Mushrooms of Thrace΄΄

Alexandroupolis, 28^th - 30^th October 2011

Πρόγραμμα Συνεδρίου — Program Conference

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου / Friday, 28 October

16:00 — 17:00 Προσέλευση συνέδρων – εγγραφή / Registration

17:00 — 18:00 Χαιρετισμοί-έναρξη εργασιών/ Greetings – Opening Remarks

18:00 — 18:15 Διάλειμμα / Coffee Break

Βραδινή Συνεδρία / Evening Session

Μανιταροειδή ομοιώματα και βραχογραφίες μανιταριών ανά τον κόσμο / Mushroom Effigies and Rock-art Painting: Mushrooms around the World

Πρόεδρος / Chairperson : Evie Holmberg, Professor, Hellenic College of the Holy Cross,,

18:15 — 19:00 Giorgio Samorini, Mushroom Effigies in World Archaeology: From Rock Art to Mushroom-stones

19: 00 — 19:30 Mark Hoffman, Dolmens and Menhirs

19: 30 — 20:00 Gianluca Toro, The Rock-art Painting of the “BALMA OF MONDON” in Villar Pellice (Cozie Alps, Piedmont, Italy): An Ethnomycological Interpretation

20:00 — 20:15 Συζήτηση / Discussion

20: 15 Δεξίωση προς τιμήν των Συνέδρων / Reception in honour of all the members of the conference

Σαββατο, 29 Οκτωβρίου / Saturday, 29 October

09: 30 Αναχώρηση των εισηγητών με jeeps, προς επίσκεψη των περιοχών όπου βρίσκονται τα βραχώδη ιερά με τα πέτρινα μανιτάρια. (Κίρκη, Κοτρωνιά, Λαγυνά, Μαγκάζι Κορνοφωλιάς. / Tour with the speakers in jeeps, to visit areas where there are rock Sanctuaries with stone mushrooms. (Kirki, Kotronia, Lagyna, Magkazi Kornofolia)

Βραδινή Συνεδρία / Εvening Session

Βραχώδη ιερά της αρχαίας Θράκης / Rock Sanctuaries of ancient Thrace

Πρόεδρος / Chairperson : Carl A.P. Ruck, Professor, Boston University

18:00 — 18:45 Vasil Markov, Stone Mushrooms of Thracian Megalithic

Ssanctuaries in the Western Rhodopes and Rila Mountains

18:45 — 19:30 Σταύρος Κιοτσέκογλου, Αρχαία πέτρινα μανιτάρια στη Θράκη του Αιγαίου

19:30 — 19:45 Διάλειμμα / Coffee Break

19:45 — 20:00 Σπύρος Πάγκαλης, Τα μανιτάρια ιεροί τόποι της Θράκης : Μια γεωλογική προσέγγιση

20:00 — 20:45 Engin Beksac, The Sacred Rocks And Sanctuaries in Eastern Thrace and Northwest Anatolia

20:45 — 21:15 John D’Anna, Funghi e Mitologia

21:15 — 21:30 Συζήτηση / Discussion

Κυριακή, 30 Οκτωβρίου / Sunday, 30 October

Πρωινή Συνεδρία / Morning Session

Διόνυσος Σαβάζιος, ταύρος: Η υπέρβαση της αισθησιακής εμπειρίας / Dionysus Sabazios, bull : Exceeded the sensual experience

Πρόεδρος / Chairperson : Giorgio Samorini, resercer

9:00 — 9:45 Carl A.P. Ruck, , Sabazios, the Thracian Dionysus

9:45 — 10:30 Evie Holmberg, The Bull, the Inner Journey and the Mushroom as a Facilitator for the Experience

10:30 — 11:00 Richard Emmanuel, The Stone Mushrooms of Thrace: Male Consciousness in the Cosmic Womb

11:00 — 11:15 Συζήτηση / Discussion

11:15 — 11:30 Διάλειμμα / Coffee Break

Καταληκτική Συνεδρία / Plenary Session

11:30 — 12:00 Συμπεράσματα, συζήτηση και προτάσεις / Results — General Discussion. Mέλη — Members: Carl Ruck, Engin Beksac, Vasil Markov,

Evie Holmberg, Giorgio Samorini, Σταύρος Κιοτσέκογλου, John D’Anna, Richard Emmanuel, Mark Hoffman.