Ο Θεός και η Ελλάδα - Στο πνεύμα των ημερών

Λέγεται ότι το ανέκδοτο αυτό το είπε πρέσβυς της πρώην Σοβιετικής Ενωσης στην τηλεόραση και ότι κυκλοφορεί πολύ στη Ρωσία.

<<Όταν ο Θεός μοίραζε τον κόσμο, είπε σε όλους τους λαούς που είχε φτιάξει να περάσουν μέσα στη βδομάδα να διαλέξουν μια χώρα να κατοικήσουν.

"Δέχομαι μέχρι το Σαββάτο" τους ξεκαθάρισε. "Την Κυριακή θα ξεκουράζομαι".

Δευτέρα πρωί έτρεξαν και στήθηκαν στην ουρά οι Γερμανοί. Την πρώτη μέρα της προθεσμίας. Κι έτσι τους έδωσε μια ωραία και μεγάλη χώρα στην καρδιά της Ευρώπης.

Μετά από λίγο ήρθαν οι Κινέζοι. Ομοιόμορφα ντυμένοι και σε παράταξη. Ήταν μπόλικοι και τους έδωσε την Κίνα.

Την Τρίτη οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Πορτογάλοι, οι Σουηδοί, οι Αμερικάνοι, οι Καναδοί. Πήραν όλοι από μια χώρα.

Τετάρτη όλοι οι Αφρικανοί με τα πολύχρωμα ρούχα τους. Τους έδωσε ολόκληρη την όμορφη Αφρική και τους είπε να τη μοιραστούν.

Την Πέμπτη πήγαν οι Aβορίγινες. Τους έδωσε την Αυστραλία.

Την Παρασκευή, αφού τέλειωσαν με τη γραφειοκρατία, πήγαν οι Ρώσοι. Αφού είδαν τι πήραν οι άλλοι, συμφωνήσαν και πήραν την παγωμένη αλλά πανέμορφη Ρωσία.

Το Σαββάτο ήρθαν όλες οι υπόλοιπες φυλές και έθνη και πήραν ό,τι περίσσεψε.

Το Σάββατο βράδυ, αργά, έφτασαν οι Τσιγγάνοι με όλα τους τα παιδιά. Ο Θεός τους είπε ότι άργησαν πολύ και δεν είχε μείνει τίποτα. Ήταν και πολλοί, που να τους βάλει; Παρ' όλα αυτά, επειδή ήταν μέσα στην προθεσμία, τους επέτρεψε να πάνε σε όποια χώρα θέλουν και να μείνουν με τους κατοίκους της. Κι έτσι απλώθηκαν παντού.

Την Κυριακή ο Θεός κάθισε να αναπαυθεί ευχαριστημένος. Κατά το απογευματάκι βλέπει έξω από την πόρτα του ένα πλήθος να φωνάζει να του ανοίξουν! Ήταν οι Έλληνες, ως συνήθως εκπρόθεσμοι και μόλις μπήκαν άρχισαν τα παρακάλια:

- Ανοιξε Θεούλη μου, σε παρακαλούμε, θέλουμε κι εμείς μια πατρίδα.

- Τι θέλετε εδώ παιδιά? Δεν είπαμε ότι την Κυριακή ξεκουράζομαι?

- Το ξέρουμε Θεούλη μου, αλλά μπερδέψαμε τις ημερομηνίες… Μη μας αφήσεις σε παρακαλούμε χωρίς δική μας πατρίδα σαν τους τσιγγάνους... Είμαστε νοικοκυραίοι εμείς…

- Καλά βρε παιδιά, γιατί δεν ήρθατε νωρίτερα? Τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε σπιθαμή. Τα έχω μοιράσει όλα.

- Θεούλη μου, εμείς φταίμε, είδαμε ότι είχε πολύ χώρο κι είπαμε ότι θα περισσέψει και για μας. Και περιμέναμε να σπάσει λίγο ο κόσμος για να μην περιμένουμε στις ουρές... Έχουμε τόσα σπουδαία μυαλά, έχουμε πολλά να κάνουμε και να δώσουμε στον κόσμο... μη μας αφήσεις χωρίς Πατρίδα. Μπορεί να αργήσαμε, αλλά αν μας δώσεις κι εμάς, θα την υπερασπιζόμαστε με τη ζωή μας.

- Τι να σας πω ρε παιδιά? (είπε ο Θεός ξύνοντας το κεφάλι του). Κι εσείς παιδιά μου είστε και μάλιστα τα πιο έξυπνα, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει άλλος χώρος!

- Σε παρακαλούμε;

- Καλά , τότε θα σας δώσω ένα μικρό κομματάκι που είχα κρατήσει για τον εαυτό μου>>!!!

Τούτη την περίοδο έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε , ν΄ ακουμπήσουμε σε κάτι μεγάλο. Τι πιο ωραίο να πιστέψουμε πως <<τούτην την πατρίδαν την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι’ αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι, όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε κι’ όλοι μαζί και να μη λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκειάση, ή χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί….>>(Μακρυγιάννης)
Καλή σαρακοστή .

Υ.Γ. Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά.Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο.Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι.Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη.Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.

Παγκόσμια Ημέρα Σκέψης - Οι πρόσκοποι της Μικράς Ασίας

Παγκόσμια Ημέρα Σκέψης : είναι μια Προσκοπική και Οδηγική εκδήλωση που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Φεβρουαρίου.

Καθιερώθηκε το 1926 σε ανάμνηση της γέννησης του ιδρυτή του Προσκοπισμού Λόρδου Baden Powel (22/2/1857).

Την ημέρα αυτή οι Πρόσκοποι και οι Οδηγοί σε όλο τον κόσμο συλλογίζονται για τις αξίες των οργανώσεών τους, αποστέλλουν τις ευχές σε όλους όσοι ανήκουν στη μεγάλη αυτή παγκόσμια οικογένεια και πραγματοποιούν εράνους για να βοηθήσουν προσκόπους και οδηγούς σε φτωχές χώρες.

Η Παγκόσμια Ημέρα Σκέψης είναι αφιερωμένη στην Ειρήνη, στην Φιλία στην Αδελφοσύνη και στην προσπάθεια όλων μας για να ζήσουμε σε έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο, τον κόσμο που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.

Το σύνθημα για την Παγκόσμια Ημέρα Σκέψης 2012 είναι ''Μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη μας''.

Οι πρόσκοποι της Μικράς Ασίας

Ο Προσκοπισμός , που ο θεμελιωτής του Ρόμπερτ Μπάντεν-Πάουελ ονειρεύτηκε ως πηγή αγάπης προς τον πλησίον και την πατρίδα, αντιπροσωπεύθηκε με σύντομο χρονικά αλλά πανάξιο τρόπο στη Μ. Ασία, στην Πόλη και στην Ανατολική Θράκη. Δυστυχώς, τις δύο αυτές αγάπες τους, οι Μικρασιάτες Έλληνες πρόσκοποι και προσκοπίνες τις πλήρωσαν πολύ ακριβά, γράφοντας από το 1919 ως την καταστροφή του 1922, στο Αϊδίνι, στην Κάτω Παναγιά και στα Σώκια της Ιωνίας, μερικές από τις ηρωικότερες και πιο αιματηρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού προσκοπισμού. Τα αδικοχαμένα αυτά γενναία παιδιά ανήκουν επίσης στον χώρο των νεομαρτύρων του χριστιανισμού, μια και βρήκαν τραγικό θάνατο αρνούμενα να αλλαξοπιστήσουν και να τουρκέψουν.

Η πρώτη επίσημη εμφάνιση του Ελληνικού Σώματος Προσκόπων, που ιδρύθηκε από τον Αθ. Λευκαδίτη στην Αθήνα το 1912, έγινε στη γιορτή των "Ανθεστηρίων". Μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου (31/10/18), ο αρχηγός των προσκόπων Αλεξανδρείας Ευαγγ. Ιωαννίδης εγκαταστάθηκε στη Μ. Ασία και μαζί με τον Γ. Παπαδημητρίου ίδρυσαν εκεί προσκοπικές ομάδες, βοηθούμενοι από τον πρόεδρο του Πανιωνίου Γυμναστικού Συλλόγου Δημ. Δάλλα, τον Δημ. Αγγελομάτη και τον Αλέκο Φωτιάδη.

Τον Φεβρουάριο του 1919 έφτασε στη Σμύρνη ο τότε γενικός έφορος του Προσκοπισμού Κων. Μελάς.Μέσω επαφών με τοπικούς παράγοντες, η ομάδα σχημάτισε την περιφερειακή επιτροπή διορίζοντας ντόπιους εφόρους. Ιδρύθηκαν έτσι πολλές ομάδες, εκατοντάδες νέοι της Σμύρνης και περιχώρων κατατάχθηκαν στο Σώμα Προσκόπων και με μεγάλο ενθουσιασμό βοηθούσαν όπου χρειαζόταν. Συμμετείχαν σ' όλες τις εθνικές, θρησκευτικές, αθλητικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις (εράνους) και, με την άφιξη του ελληνικού στρατού στην Ιωνία, τα άξια αυτά παιδιά βοήθησαν πολύπλευρα.

Εξήντα πέντε ομάδες προσκόπων υπήρχαν τότε στη Σμύρνη και σε κωμοπόλεις του νομού της. Εργάζονταν ως αγγελιαφόροι, διερμηνείς, γραφείς, οδηγοί και τραυματιοφορείς κι απέσπασαν τον θαυμασμό όλων. Υποστηριζόμενοι από τον μαρτυρικό μετέπειτα μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο, τον Απρίλιο του '20, τύπωναν δικό τους περιοδικό, τον "Πρόσκοπο της Ιωνίας" και είχαν τον δικό τους ύμνο που μελοποίησε ο συνθέτης Δημ. Μιλανάκης σε στίχους Μιχ. Αργυρόπουλου. Μα, η τόσο σημαντική και αναγκαία για τον ελληνισμό τότε δράση τους, οδήγησε τα ικανά εκείνα παιδιά κατευθείαν στο στόμα του λύκου. Οι Τούρκοι εξαγριώθηκαν με τα προσκοπάκια και διέπραξαν εναντίον τους αποτρόπαια εγκλήματα, που γράφτηκαν με βασανιστήρια, βιασμούς και αίμα στο θλιβερό βιβλίο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Τρεις κυρίως κωμοπόλεις της Ιωνίας, το Αϊδίνι (όπου είχαν ιδρυθεί τρεις προσκοπικές ομάδες), η Κάτω Παναγιά και τα Σώκια έγιναν μάρτυρες των φρικτών κακουργημάτων που διέπραξαν οι Τσέτες εις βάρος των αθώων αυτών παιδιών, τα οποία κατασφάχτηκαν, βασανίστηκαν κι άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ματωμένα χώματα μέσα στη φρίκη του πολέμου της Μκρασίας και της απανθρωπιάς του δυνάστη. Αυτά τα παιδιά δεν πρόλαβαν να ενηλικιωθούν ποτέ. Βρέθηκαν μέσα στο μάτι του κυκλώνα, τα περισσότερα σφαγιάστηκαν και λίγα ίσως σύρθηκαν στην αιχμαλωσία προς τα βάθη της Ανατολής όπου και χάθηκαν οριστικά τα ίχνη τους.

Ανάμεσά στους δολοφόνους ο αρχηγός των Τούρκων προσκόπων και μετέπειτα πρωθυπουργός στα Σεπτεμβριανά του 1955, Αντνάν Μεντερές...

Αιωνία η μνήμη στους νέους που θυσιάστηκαν για τα ιδανικά της ελευθερίας.

1947, αναγνωστικό δημοτικού ΣΤ΄- Κρυπτοχριστιανοί

Είναι τρείς η ώρα μετά τα μεσάνυχτα και σπάνιοι οι διαβάτες στο δρόμο. Είναι οι τελευταίοι που γυρίζουν από την πρώτη Ανάσταση και πηγαίνουν βιαστικοί στα σπίτια τους.

Σε λίγο τίποτε πια δεν ακούεται και νεκρική σιγή βασιλεύει σ’ όλη την τούρκικη συνοικία του Ηρακλείου.

Ξαφνικά, ανοίγει αθόρυβα η αυλόπορτα ενός μεγάλου σπιτιού και προβάλλει ανθρώπινο κεφάλι. Γυρίζει δεξιά και αριστερά και παρατηρεί με προσοχή μέσα στα σκοτάδι. Τραβιέται μέσα και πάλι ξαναφαίνεται και κοιτάζει με προσοχή.

-Ελάτε, δεν είναι κανένας, ακούεται χαμηλή φωνή.

Τρείς σκιές, η μια μεγάλη και οι δύο μικρότερες, βγήκανε στο δρόμο.

-Πάμε γρήγορα, ψιθύρισε ο ψηλός άντρας πάμε γρήγορα, γιατί αργήσαμε και θα μας περιμένει. Σκέπασε το πρόσωπο με το μαντήλι σου, Εσμέ! Ρεσίτ, δός μου το χέρι σου!

Περπατούσανε κι οι τρείς σιωπηλοί στο σκοτάδι. Μόλις όμως έστριψαν το στενό σοκάκι, βρήκανε μια γριά, που κρατούσε στο χέρι της αναμμένη λαμπάδα. Περπατούσε με κόπο, γιατί ήταν πολύ γριά. Και φρόντιζε με το αδειανό χέρι να προφυλάξει τη λαμπάδα της από τον αέρα, για να φέρει στο σπίτι το φώς της Αναστάσεως, που πήρε από την εκκλησιά.

Όταν είδαν το φώς της λαμπάδας οι τρείς νυχτερινοί διαβάτες, γύρισαν αλλού το κεφάλι τους, για να μην γνωριστούν. Του κάκου όμως. Η γριά σήκωσε τη λαμπάδα της και τους φώτισε.

-Πολλά τα έτη σας, Μεχμέτ Μπέη! είπε η γριά.

-Καλημέρα, κυρά, αποκρίθηκε εκείνος, και του χρόνου! Και τράβηξε το δρόμο του.

Η γριά τους κοίταξε από κοντά, ώσπου τους έχασε από τα μάτια της.

«Περίεργο πράγμα!» είπε με το νου της. «Που να πάνε τέτοια ώρα ο Μεχμέτ μπέης με τη χανούμισα και το γιό του; Χριστέ μου, δεν κάνεις το θάμα σου να γλιτώσουν οι Χριστιανοί από έναν Τούρκο;»

Βυθισμένη στο σκοτάδι ήταν και η εκκλησία του Αγίου Μηνά. Εδώ και λίγη ώρα, χιλιάδες κεριών τη φώτιζαν χιλιάδες Χριστιανών στην αυλή της έψαλλαν χαρμόσυνα το «Χριστός Ανέστη». Τώρα έμεινε μόνο το άρωμα του λιβανιού και των κεριών. Και μόνο το καντήλι, που έκαιε μπροστά στην ασημένια εικόνα της Παναγίας, θαμπόφεγγε. Παντού βασίλευε απόλυτη σιγή.

Δύο χτύποι ακούστηκαν στην εξώθυρα. Από ένα στασίδι σηκώνεται κάποιος και τρέχει ν’ ανοίξει ήταν ο παπάς του Αγίου Μηνά.

Οι τρείς νυχτερινοί διαβάτες μπαίνουν αθόρυβα στην εκκλησία και φιλούν το χέρι του παπά. Σφαλίζουν καλά την πόρτα, προχωρούν ευλαβικά στο εικονοστάσι, γονατίζουν και κάνουν το σταυρό τους. Ο παπα-Γρηγόρης μπαίνει από τη δεξιά πόρτα στο ιερό, ανοίγει την Ωραία Πύλη και λέει στο μικρότερο από τους τρείς:

-Έλα, παιδί μου, να με βοηθήσεις! Και του δίνει μια μικρή λαμπάδα, που την άναψε από το ακοίμητο φώς, που είναι πάνω στην Άγια Τράπεζα.

Ο παπα-Γρηγόρης φόρεσε το χρυσοκέντητο πετραχήλι του, πήρε με βαθύ σεβασμό το Δισκοπότηρο και πλησίασε στην Ωραία Πύλη. Μπροστά του στέκεται το συμπαθητικό τουρκόπαιδο, ωχρό, συγκινημένο, με τη λαμπάδα στο χέρι.

-Πλησιάστε, είπε ο παπάς στους άλλους δύο.

Πρώτα πλησίασε η γυναίκα, τριάντα έως τριανταπέντε χρονών. Ήταν ωχρή και βαθιά συγκινημένη. Τη στιγμή που ανέβαινε τα σκαλοπάτια του ιερού, χρειάστηκε να την υποστηρίξει ο Μεχμέτ μπέης, για να μην πέσει. Τα μεγάλα μαύρα μάτια της ήταν δακρυσμένα.

-«Μεταλαμβάνει η δούλη του Θεού Μαρία, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», είπε ο παπάς μ’ επισημότητα και της έδωσε την Άγια Μετάληψη.

Δύο μεγάλα δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο την σεμνής εκείνης γυναίκας κι ακούστηκε να ψιθυρίζει: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου».

Πήρε έπειτα η γυναίκα τη λαμπάδα στο χέρι τη κα πλησίασε το παιδί.

-«Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Νικόλαος». επανάλαβε ο παπάς, κοιτάζοντας στοργικά το συμπαθητικό παιδί.

Τώρα ήρθε η σειρά του Μεχμέτ. Ανεβαίνει με θάρρος και πλησιάζει τον παπά. Το φώς της λαμπάδας τρέμει, γιατί τρέμουνε και τα χέρια της Μαρίας.

-«Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού Εμμανουήλ, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», λέει για τρίτη φορά ο παπάς, δακρύζοντας τώρα κι αυτός.

-Αμήν. Είπε με βαθιά φωνή ο μυστικό-Χριστιανός.

Σε λίγα λεπτά οι τρείς σκιές χάνονται και πάλι στους σκοτεινούς δρόμους του Ηρακλείου και βιαστικά γυρίζουν στο σπίτι τους. Αυτή τη φορά δε βρέθηκε καμιά γριά στο δρόμο να τους γνωρίσει με το φώς της λαμπάδας και να ξαναπεί:

-Θεέ μου, δεν κάνεις το θάμα σου, για να σωθούν από έναν κακό Τούρκο οι Χριστιανοί;

Μόνο ο παπα-Γρηγόρης ήξερε, ότι ο Μεχμέτ μπέης ήτανε Χριστιανός, πιο πολύ πιστός από πολλούς, που λέγονται μονάχα Χριστιανοί.

Κρυπτοχριστιανοί

Κρυπτοχριστιανοί ήταν οι Ελληνες εκείνοι οι οποίοι μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης ασπάστηκαν τον ισλαμισμό για ν΄ αποφύγουν τις διώξεις .Ουσιαστικά, όμως, παρέμειναν χριστιανοί και μαζεύονταν σε κατακόμβες για να εκπληρώσουν τα χριστιανικά τους καθήκοντα.

<<Η οριστική διαμόρφωση των πληθυσμών στην Ελλάδα και την Τουρκία καθορίστηκε από τη συνθήκη της Λωζάννης τον Ιoύλιο του 1923. Η συνθήκη πρόβλεπε την ανταλλαγή των πληθυσμών με βασικό κριτήριο κατάταξης τη θρησκευτική πίστη. Έτσι οι χριστιανοί θα έπρεπε να εκδιωχθούν από την Τουρκία και οι μουσουλμάνοι από την Ελλάδα. Η επιλογή με βάση το θρήσκευμα οδήγησε αφενός στην εξαίρεση των ελληνικών πληθυσμών που είχαν εξισλαμιστεί ή βρισκόταν σε κρυπτοχριστιανική κατάσταση στην Τουρκία, ενώ εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα οι ελληνογενείς και ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι. Έτσι διαμορφώθηκε στη σημερινή Τουρκία ένας πολύμορφος μουσουλμανικός ελληνικός πληθυσμός που αποτελείται αφ’ ενός από τους γηγενείς εξισλαμισμένους και κρυπτοχριστανούς του Πόντου και αφ’ ετέρου από αυτούς που εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα

Η τραγωδία του Πόντου

Για τους ελληνόφωνους μουσουλμάνους της βόρειας Τουρκίας, δηλαδή του Μικρασιατικού Πόντου, έχουμε πλήθος δεδομένων. Το 1914 ο ελληνικός πληθυσμός της περιοχής ανερχόταν σε 929.495 και κατανεμόταν ως εξής: α) Ορθόδοξοι Ελληνες: 696.495, β) Μουσουλμάνοι Έλληνες: 190.000, γ) Κρυπτοχριστιανοί: 43.000. Οπως μας πληροφορεί ο μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος, οι εξισλαμισμοί στον Πόντο πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 1648 -1687 από τις πιέσεις των φεουδαρχών , των Ντερεμπέηδων. Γράφει ο μητροπολίτης: ΄΄Ενεκα των από των Τερε-βέηδων πιέσεων τούτων και των δεινών διωγμών οι από του ποταμού Ακάμψιος (Τσορόχ) μέχρι Τραπεζούντος συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί, οι κατοικούντες τας περιφερείας Ριζαίου, Όφεως, Σουρμένων και Γημωράς εξισλαμίστηκαν αθρόως. Οι χριστιανοί της περιφέρειας Όφεως είχον εξισλαμισθεί κατά την παράδοσιν ομού μετά του επισκόπου αυτών Αλεξάνδρου μετονομασθέντος Ισκεντέρ…΄΄ .

Το τελευταίο κύμα των εξισλαμισμών συμπίπτει χρονικά με τη γενοκτονία (1916-1923) που εξαπέλυσαν οι Τούρκοι κατά του χριστιανικού ελληνικού πληθυσμού του Πόντου.Οι Νεότουρκοι είχαν αποφασίσει τον βίαιο εξισλαμισμό των χριστιανικών εθνοτήτων και για το σκοπό αυτό δημιούργησαν ορφανοτροφεία για τα παιδιά των χριστιανών που είχαν εξοντώσει. Στα ελληνόπαιδα παρείχαν τουρκική παιδεία και ισλαμική θεολογική μόρφωση. Τις ελληνίδες τις υποχρέωναν σε γάμο με μουσουλμάνους.. Η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη ομάδα εξισλαμισθέντων είναι αυτή που κατοικεί στον ιστορικό Πόντο και ειδικά στην επαρχία Τραπεζούντας... (Βλάσσης Αγτζίδης, ιστορικός)

Κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία

Η Σύμφωνα με το δημοσιογράφο - τουρκολόγο Νίκο Χειλαδάκη , με πολυετή έρευνα, με τεκμηριωμένα στοιχεία , πολλά εκ των οποίων δημοσιεύματα του ίδιου του Τουρκικού Τύπου, ακόμα και με βίντεο από εκπομπές της τουρκικής τηλεόρασης, αποκάλυψε μια άλλη , εντελώς άγνωστη και θαμμένη πλευρά της πραγματικότητας στη σημερινή Τουρκία, κατά την οποία δεκάδες - εκατοντάδες βαφτίζονται φανερά πλέον Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Χιλιάδες είναι εκείνοι που μεταβαίνουν στα Ορθόδοξα προσκυνήματα, εκκλησιές και αγιάσματα, ενώ επιφανείς Τούρκοι παρακολουθούν με δέος τη Θεία Λειτουργία! Σύμφωνα με έρευνα τουρκικής εφημερίδας οι πωλήσεις της Αγίας Γραφής στα τουρκικά ξεπερνούν τα 8.000.000 αντίτυπα!

Αναφορές σε τουρκικές εφημερίδες και κανάλια

10/11/2000 , Εφημερίδα Μιλιέτ - Σε Μουσουλμανικό τζαμί εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Νεκταρίου

7/1/2003, Εφημερίδα Σταρ - Τουρκάλα πήδηξε να πιάσει το Σταυρό στον αγιασμό των υδάτων στην Κωνσταντινούπολη

2/3/2003, Εφημερίδα Σαμπάχ - Η εκκλησία της Παναγίας στην Κωνσταντινούπολη , τελευταία ελπίδα για ...τους Τούρκους

23/5/2003, εφημερίδα Σταρ - Τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρηθεί και ένα εκπληκτικό φαινόμενο. Τουρκάλες με τις χαρακτηριστικές μαντίλες πηγαίνουν σε ελληνικές εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης, ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα στην Πανάγια και να φιλάνε το χέρι του παπά, μαζί με τα παιδιά τους, ζητώντας κάποια χάρη από τη Μεγγαλόχαρη . Ανάμεσά τους και διάσημοι Τούρκοι, όπως οι καλλιτέχνες Μπουλέντ Έρσοϊ και Ζενγκίν Οζέρ.

Επίσης τα Τουρκικά κανάλια ATV, Kanal D, STAR έχουν κάνει αφιερώματα στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου όπου δημιουργείται το αδιαχώρητο από Τούρκους προσκυνητές στη νήσο Πρίγκηπο, το γνωστό νησί των Πριγκιποννήσων που στις αρχές του αιώνα έσφυζε από Έλληνες, ενώ σήμερα δεν έχουν απομείνει παρά μερικές δεκάδες Ρωμιοί χριστιανοί Ορθόδοξοι. Οι Τούρκοι προσκυνητές έφταναν από το πρωί στο νησί για να προσκυνήσουν την χάρη του . Το εκπληκτικό ήταν πως οι Τούρκοι προσκυνητές άναβαν κεριά, φιλούσαν την εικόνα, πολλοί ανέβαιναν την ανηφόρα προς τον ναό ξυπόλητοι, ενώ άλλοι τραβούσαν κάποια κλώστη σε όλη την διαδρομή. Όταν έφταναν έξω από την εκκλησία οι περισσότεροι Τούρκοι δέχονταν την ευλογία και τον σταύρωμα στο μέτωπο από τον Έλληνα ιερέα. Σε όλα αυτά ήταν έκδηλη η πίστη που έδειχναν οι Τούρκοι μουσουλμάνοι για ένα χριστιανό άγιο, όπως ο Άγιος Γεώργιος και αυτό, όπως τονίζεται από τους παλιούς κάτοικους του νησιού, είναι κάτι που συνέβαινε πάντα καθώς ο Άγιος αυτός ασκεί μεγάλη γοητεία για τα θαύματα που έχει κάνει και στον μουσουλμανικό πληθυσμό. (Ν. Χειλαδάκης , απόσπασμα από την ομιλία του στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης)

Η Σημασία αυτών των εξισλαμισθέντων πληθυσμών

Οι εξισλαμισθέντες και κρυπτοχριστιανικοί πληθυσμοί μας βοηθούν στο να κατανοήσουμε τη φύση της σύγχρονης Τουρκίας.Μας θυμίζουν την παλιά οικουμενικότητα του ελληνισμού. Ενα τμήμα της παλιάς ρωμιοσύνης παραμένει με κρυπτοχριστιανική ή μουσουλμανική μορφή , στους παλιούς ελληνικούς τόπους της Ανατολής. Το Τουρκικό κράτος προσπαθεί με κάθε τρόπο ν΄ αφομοιώσει τους πληθυσμούς αυτούς. Επιδιώκει την κοινωνική διάσπαση των συμπαγών πληθυσμών με μεταφορά σε άλλα μέρη της Τουρκίας. Ετσι δόθηκαν οικονομικά κίνητρα για μετανάστευση των ελληνόφωνων στο Κουρδιστάν, την Ιμβρο και την κατεχόμενη Κύπρο. Σήμερα ένα από τα τουρκικά χωριά της Ιμβρου κατοικείται από εξισλαμισμένους ελληνόφωνους ενώ περί τους 3.000 έχουν εγκατασταθεί ως έποικοι στην κατεχόμενη Κύπρο.Οι ελληνόφωνοι έποικοι είναι μία από τις λίγες εθνοτικές ομάδες που μεταφέρθηκαν εκεί και διατηρούν αρμονικές σχέσεις με τους εγκλωβισμένους.

Από την άλλη όμως οι ελληνογενείς μουσουλμάνοι της Τουρκίας προσπαθούν να διασώσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα και ν΄ αναδειχθούν σε μια γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών της Τουρκίας και της Ελλάδας. Αποδεικνύουν επίσης ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις πλην αυτού της αλληλοκατανόησης και της συνύπαρξης. Εμείς ελπίζουμε ότι η βασανιστική περίοδος μετασχηματισμού στην οποία έχει εισέλθει η Τουρκία θα τελειώσει με τη δημιουργία μιας πραγματικής δημοκρατικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας.(Βλάσσης Αγτζίδης)

Ενημέρωση για τα τμήματα ποντιακών χορών

Νέα ενημέρωση: Επειδή ορισμένα από τα παιδιά που έχουν εκφράσει την επιθυμία να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ποντιακών χορών έχουν ήδη άλλες ανειλημμένες υποχρεώσεις το Σάββατο το πρωί , μπορούν να έρθουν απογευματινές ώρες  (18.45-2045) στο τμήμα των ενηλίκων , μαζί με τους γονείς τους . Το ίδιο ισχύει και για το μάθημα της Κυριακής . Θα πραγματοποιηθεί την ίδια ώρα με το τμήμα των ενηλίκων ώρα 11.00-13.00.

Αντάμωμα 3 και 4 Μαρτίου

΄΄Μας είπαν να ξεχάσουμε ...

Τους βόλεψε..Ετσι τους βολεύει...

Τα ίδια λένε και στους λαούς που ξεριζώνουν κάθε μέρα...

Να ξεχάσουν. Πως θα μπορούσαν;

Πως να μπορέσουμε;

Δε γυρεύουμε απαντήσεις

Εμείς ξέρουμε ΠΟΙΟΙ φταίνε...

Ποιος θα μας κοιτάξει στα μάτια;

Μας πείραν την πατρίδα μας, μας χώρισαν από τους νεκρούς μας...

Αλλά τη Μνήμη; Μπορούν να μας πάρουν και τη Μνήμη;

Σα φεύγαμε δεν πιστεύαμε. Σα φεύγαμε σιγυρίζαμε το σπίτι, θα ξαναγυρνούσαμε...

Η θα πεθαίναμε μακριά, ξένοι και απάτριδες, σε μια άγνωστη δική μας πατρίδα...

Τα χρόνε κι κλόσκουνται οπίς..(τα χρόνια δε γυρίζουν πίσω)

Κάποιος κ΄ εν μετ΄ εμάς..(κάποιος δεν είναι μαζί μας)

Από το θεατρικό <<Εξέβαμεν σην Πάτραν>>του συλλόγου Φάρος Ποντίων Πάτρας

           Αισίως φθάνουμε τους δέκα κύκλους σεμιναρίων ποντιακών χορών

Εμείς , στο Σύλλογο Βορειοελλαδιτών Σύρου , επειδή έχουμε χρέος να κρατάμε τη μνήμη αυτών που δεν είναι μαζί μας ζωντανή , θα συνεχίσουμε να χορεύουμε ,παρ΄ όλες τις γνωστές δυσκολίες , πιασμένοι χέρι-χέρι.Το Μάρτιο κλείνουμε αισίως δέκα κύκλους σεμιναρίων ποντιακών χορών.

Κοντά μας πάντα ο δάσκαλος Γιάννης Εφραιμίδης.

Πρόγραμμα σεμιναρίων Ποντιακών χορών

9ος Κύκλος : Σάββατο 3 Μαρτίου στις 19.45-20.45

Κυριακή 4 Μαρτίου στις 11.00-13.00

10ος Κύκλος : Σάββατο 17/3 ώρα 19.45-20.45

Κυριακή 18/3 ώρα 11.00-13.00

Δωρεάν μαθήματα ποντιακών χορών στα παιδιά

Παράλληλα , με το δάσκαλο , ο σύλλογος ξεκινά μια προσπάθεια για τη δημιουργία και παιδικού χορευτικού τμήματος .Η εκμάθηση θα είναι δωρεάν.

Γνωρίζουμε τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε για την υλοποίηση αυτού του στόχου...Τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε...

Τα παιδιά που θα συμμετάσχουν στο χορευτικό τμήμα θα συμμετάσχουν και στη θεατρική παράσταση της 13ης Μαίου .

Κράτησαν την υπόσχεσή τους!

Με το μυαλό στο μεγάλο ντέρμπι , κόντρα στον Παναξιακό, ο ΄΄Μέγας Αλέξανδρος΄΄ επικράτησε εύκολα στο χθεσινοβραδυνό αγώνα επί του ΑΣΕ Νεωρίου με 3-0 σετ. Η ομάδα , η οποία κατέβηκε πλήρης, έδειξε από την πρώτη στιγμή την υπεροχή της . Παρ΄ όλη τη χαλάρωση που επέδειξαν οι παίκτες στο τρίτο σετ , τελικά επικράτησε με 25-18, 25-18, 25-22.

Ως γνωστόν με 3-0 η ομάδα του Μέγα Αλέξανδρου είχε επικρατήσει και στον πρώτο γύρο επί της αντιπάλου της. Μετά και τη χθεσινή νίκη , δια στόματος του προπονητή και παίκτη της ομάδας κ. Αντώνη Στεφάνου , οι παίκτες υποσχέθηκαν στο Δ.Σ. του συλλόγου ότι θα προσπαθήσουν για το καλύτερο στον εντός έδρας αγώνα με τον Παναξιακό , προκειμένου να σηκώσουν το κύπελλο.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου εξέφρασε την ικανοποίησή του για το αποτέλεσμα.

Δωρεάν μαθήματα για παιδιά και εφήβους

Ο Σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικό σωματείο <<Ο Μέγας Αλέξανδρος>> πρόκειται να λειτουργήσει χορευτικό τμήμα , με ποντιακούς χορούς , για παιδιά και εφήβους .Τα μαθήματα είναι δωρεάν.

Ποντιακούς χορούς θα διδάξει ο χοροδιδάσκαλος Γιάννης Εφραιμίδης.

 

Σκοπός του συλλόγου είναι , αφ΄ ενός να μάθουν τα παιδιά την πολιτιστική παράδοση του Ποντιακού Ελληνισμού και αφ΄ ετέρου να συμμετάσχουν στην εκδήλωση που θα διοργανώσει ο σύλλογος το Μάιο , με την ευκαιρία των εκδηλώσεων Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου .

Εναρξη : Το Σάββατο 3 Μαρτίου στις 12.00 -14.00 και Κυριακή 4 Μαρτίου στις 10.00 - 11.00.

Για πληροφορίες : κ. Ράνια Πανταζή τηλ. 6932411950

Υπόσχεση για νίκη

Στο πλαίσιο του τοπικού πρωταθλήματος Κυκλάδων , η ομάδα βόλλευ ανδρών του <<Σ.Β.Σ. Μέγας Αλέξανδρος>> αντιμετωπίζει την ομάδα του Α.Σ.Ε. Νεωρίου, την Παρασκευή 10/2 στις 19.30 .

Στον πρώτο αγώνα η ομάδα του Μέγα Αλέξανδρου είχε νικήσει την ομάδα του Νεωρίου με 3-0 σετ.

Το Δ.Σ. του συλλόγου προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους όπως ενισχύσουν την ομάδα .  

Είσοδος ελεύθερη.

Ανέλπιστη έκπληξη κατά τη διάρκεια της χοροεσπερίδας

Κέφι, ζωντάνια αλλά και συγκίνηση επικράτησε κατά τη διάρκεια της ετήσιας χοροεσπερίδας του Συλλόγου Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικό σωματείο <<Ο Μέγας Αλέξανδρος>> , που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο ΕΡΜΗΣ.

Η πρόεδρος του συλλόγου , αφού αναφέρθηκε στις πολυποίκιλες δραστηριότητες του συλλόγου για τη χρονιά που μας πέρασε, φορτισμένη συγκινησιακά , παρουσίασε δύο ποντιακές φορεσιές , μία ανδρική και μία γυναικεία , τις οποίες φόρεσαν χορεύτριες του χορευτικού τμήματος του συλλόγου . Η βραδιά επεφύλασσε για το σύλλογο μία ανέλπιστη έκπληξη , όπως είπε η κ. Πανταζή . Η ανδρική φορεσιά ήταν δώρο φίλης , από ποντιακό σύλλογο της Αθήνας. Στη συνέχεια η κ Πανταζή παρακάλεσε τα μέλη και τους φίλους όπως ενισχύσουν οικονομικά την προσπάθεια του συλλόγου ώστε να αποκτηθεί και η γυναικεία φορεσιά (φωτό). Στο κάλεσμα αυτό ανταποκρίθηκαν απλόχερα οι προσκεκλημένοι και έτσι ο σύλλογος απέκτησε τις πρώτες του φορεσιές . Στόχος είναι η απόκτηση ενός μικρού βεστιαρίου .

Στη συνέχεια μέσα σε γιορτινό οικογενειακό κλίμα, τα μέλη και οι φίλοι του συλλόγου το γλέντησαν πραγματικά. Τη βραδιά πλούτισε το χορευτικό τμήμα του συλλόγου , χορεύοντας παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς- για πρώτη φορά ενώπιον κοινού - υπό την καθοδήγηση του χοροδιδάσκαλου Γιάννη Εφραιμίδη!

Τέλος το λόγο πήρε ο χοροδιδάσκαλος Γιάννης Εφραιμίδης , ο οποίος ευχαρίστησε ονομαστικά όσες κυρίες συμμετέχουν στο χορευτικό τμήμα . Για τον ίδιο , όπως είπε, η καλύτερη ανταμοιβή είναι το πάθος και η διάθεση που επιδεικνύουν οι ΄΄μαθήτριές΄΄ του και προσκάλεσε όσες και όσοι το επιθυμούν να πλαισιώσουν το χορευτικό τμήμα , γιατί οι ποντιακοί χοροί δεν είναι δύσκολοι - ψυχή θέλουν -. Κλείνοντας έκανε ειδική μνεία για την Ιταλίδα ΄΄μαθήτριά ΄΄ του , η οποία είναι καθηγήτρια σε Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και η οποία δε δίστασε να έρθει στη Σύρο , προκειμένου να μη χάσει τα μαθήματα της προηγούμενης εβδομάδας και να επιστρέψει και πάλι στο πανεπιστήμιό της!

Το Δ.Σ. του συλλόγου ευχαριστεί θερμά όλους όσους ενίσχυσαν τη λαχειοφόρο αγορά με την προσφορά δώρων.