Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Ο σύλλογος είναι πολιτιστικός και αθλητικός. Τα μέλη του συλλόγου είναι από τη Μακεδονία, τη Θράκη ,οι απανταχού Ποντιακής καταγωγής καθώς και φίλοι που αγαπούν το σύλλογο. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2003 ως σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικός σύλλογος ''Ο Μέγας Αλέξανδρος''. Σήμερα ο σύλλογος, μετά την τροποποίηση του καταστατικού του, φέρει τη νέα του .επωνυμία Η αίθουσα του συλλόγου βρίσκεται στο Κάτω Μάννα (Χώνες) επί του κεντρικού δρόμου. ΤΗΛΕΦΩΝΑ επικοινωνίας 6932411950. ΤΜΗΜΑΤΑ : Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι κάθε Παρασκευή 17.00-19.00, Σάββατο 10.30-12.30 και 16.30-18.30 - ΤΜΗΜΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ :Τμήμα παιδιών και εφήβων κάθε Παρασκευή 19.10-20.00 και 20.00-21.00 . Τμήμα ενηλίκων κάθε Κυριακή 18.30-19.30 για αρχάριους και 19.30-20.30. για προχωρημένους. Χοροδιδάσκαλος ο Χρήστος Καρυοφυλλίδης. Σκοπός μας , να ΜΗΝ ξεχάσουμε τις ρίζες μας και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας την ιστορία μας.

Translate

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Νέο ξεκίνημα από το σύλλογο Ποντίων & Βορειοελλαδιτών Σύρου ΄΄Ο Εύξεινος Πόντος΄΄




Μεταξύ μελών και φίλων τέλεσε ο σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου <<Ο Εύξεινος Πόντος >>  τον αγιασμό  για την έναρξη της νέας σεζόν, στη νέα αίθουσά του στο Κάτω Μάννα.

Ο αγιασμός τελέστηκε από τον εφημέριο του Μάννα π. Αντώνη Χάλαρη και τον π. Δημήτριο Τρουμπετάκη .  

Στη συνέχεια η πρόεδρος του συλλόγου κ. Ουρανία Πανταζίδου παρουσίασε το νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο , το οποίο προήλθε έπειτα από τις εκλογές της 11ης Σεπτεμβρίου. Οι εκλογές ως γνωστόν πραγματοποιήθηκαν με το νέο τροποποιημένο καταστατικό , το οποίο δίνει τη δυνατότητα να συμμετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες και μέλη του συλλόγου που δεν κατάγονται από τη Βόρεια Ελλάδα ή δεν είναι Ποντιακής καταγωγής. Με τον τρόπο αυτό ο σύλλογος προσπαθεί να έχει μια εξωστρέφεια αλλά και να ικανοποιήσει ένα μακροχρόνιο αίτημα. 

Η πρόεδρος του συλλόγου αντί για οποιαδήποτε αναφορά στο έργο του συλλόγου , επέλεξε να μιλήσει για το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας , το οποίο , τέτοιες μέρες , πριν από 114 χρόνια (14-15/9/1902) πραγματοποιούσε τα δικά του εγκαίνια. ΄΄Πιστεύω ότι είναι πιο χρήσιμο να μιλήσω γι΄ αυτό το φάρο της Ανατολής από το να μιλήσω για κάποιες από τις δράσεις του συλλόγου μας΄΄ , επεσήμανε η πρόεδρος .

Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν ο πρόεδρος του συλλόγου Μικρασιατών Σύρου κ. Τσαούσογλου και ο πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας του Μάννα κ. Γιάννης Μαραγκός.

Τέλος η πρόεδρος του συλλόγου αναφέρθηκε στη συνεργασία του συλλόγου με τον σύλλογο των Μικρασιατών για την παρουσίαση του βιβλίου του Θεόδωρου Δεύτου <<Τραπεζούντα, το διαμάντι της Ανατολής>>. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου στις 30 Οκτωβρίου, το χορευτικό του συλλόγου θα παρουσιάσει χορούς από την περιοχή της Τραπεζούντας.

Επίσης ο σύλλογος με χαρά αποδέχτηκε την πρόσκληση του εφημέριου της ενορίας του Μάννα όπως συμμετάσχει στη λιτανεία των Αγίων Αναργύρων, καθώς εορτάζει ο ομώνυμος ναός. 

Οι φίλοι του συλλόγου στη συνέχεια απόλαυσαν τα κεράσματα τα οποία είχαν ετοιμάσει τα μέλη του συλλόγου ενώ δεν έλειψαν και οι ποντιακοί χοροί καθώς και χοροί της Θράκης. 


 
 Υ.Γ. Οι φωτογραφίες προέρχονται από την εφημερίδα ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ.


ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΝ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ (οι πληροφορίες ελήφθησαν από το εκδοθέν βιβλίο της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών , συγγραφέας του οποίου είναι ο κ. Αντώνης Παυλίδης.

Όταν λέμε Φροντιστήριο , εννοούμε τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως Τραπεζούντας, Χερσώνος, πόλη απ΄ όπου ξεκίνησε ο εκχριστιανισμός των Ρώσων, του Βουκουρεστίου , της Βενετίας και άλλων πόλεων επί Τουρκοκρατίας.
Το Φροντιστήριο Τραπεζούντας το αποκαλούσαν φάρο της Ανατολής . Χτίστηκε το 1682 από τον λόγιο, φιλόσοφο , θεολόγο και σχολάρχη Σεβαστό Κυμινήτη.
Ο Τραπεζούντιος  Σεβαστός Κυμινήτης , παρ΄ όλο που του προτάθηκαν υψηλές θέσεις τόσο στη Μόσχα όσο και στην Ευρώπη, ο ίδιος προτίμησε να πάει στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Τραπεζούντα  γιατί «Κύριο μέλημά του ήταν η πνευματική ανάπτυξη των συμπατριωτών του και η ηθική και δογματική ενίσχυσή τους>> . Το έργο του πολύ μεγάλο, όπως μεγάλες και οι σχολές που  θεμελίωσε.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Ολοι γνωρίζουμε την μετακίνηση των Ελλήνων  στην αρχαία εποχή , από την περιοχή του Αιγαίου στις βορειοανατολικές ακτές του μικρασιατικού χώρου. Αυτή η μετακίνηση τοποθετείται ήδη από τις αρχές ακόμη της 1ης χιλιετίας π.Χ.
Μιλάμε δηλαδή για  τη μετακίνηση ελληνικών πληθυσμών στις ακτές του Εύξεινου Πόντου .
Ο ελληνισμός εκείνος μεταφέρει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την κοιτίδα του τα ελληνικά ιδεολογικά του στοιχεία, πολλά από τα οποία επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας.
Οι γεωγραφικές συνθήκες της απομόνωσης της περιοχής του Πόντου από τον υπόλοιπο μικρασιατικό χώρο, συντελούν στη διαμόρφωση ιδιαιτεροτήτων αλλά και στη μακρόχρονη επιβίωσή του σε σχέση με τον ελληνισμό των υπόλοιπων περιοχών της Μ. Ασίας.
Σημαντικό ρόλο στην επιβίωσή του παίζει η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, η σημαντικότερη ελληνική κρατική οντότητα κατά τη χρονική περίοδο από την πτώση του Βυζαντίου στους Σταυροφόρους  το 1204 μέχρι την κατάλυσή του από τους Οθωμανούς.
Πρόκειται για το χώρο και το χρόνο όπου αναπτύσσεται η ποντιακή διάλεκτος της ελληνικής γλώσσας, όπως μαρτυρά μια σειρά στοιχείων, π.χ. η επιβίωση μέχρι σήμερα των ποντιακών δημοτικών τραγουδιών αυτής της περιόδου.
Στην εσχατιά εκείνη του ελληνισμού το ποντιακό στοιχείο αναπτύσσεται και στη συνέχεια βρίσκει όλους εκείνους τους μηχανισμούς  αντίστασης απέναντι στους μαζικούς εξισλαμισμούς και τον κίνδυνο τουρκοποίησης κατά τους επόμενους αιώνες της οθωμανικής κυριαρχίας.
Κατά τους νεότερους χρόνους και ειδικότερα από τα μέσα του 19ου αιώνα, ο ελληνισμός του Πόντου εισέρχεται σε μια περίοδο εντυπωσιακής οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Έχει ήδη αναπτυχθεί ένα στοιχειώδες εκπαιδευτικό δίκτυο, το οποίο ενισχύει και τροφοδοτεί αυτή την πολύπλευρη ανάπτυξη.
Το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα των Ελλήνων του Πόντου είναι το Φροντιστήριο Τραπεζούντας.
Εκεί φοίτησαν μαθητές από όλο τον ποντιακό χώρο, αλλά και τις ελληνικές ποντιακές κοινότητες του εξωτερικού.
Με την έλευση του 20ου αιώνα το Φροντιστήριο Τραπεζούντας αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ηδη από το τέλος του 19ου αιώνα είχε θεμελιωθεί  το νέο, μεγαλειώδες κτίριο του Φροντιστηρίου Τραπεζούντας. Τα εγκαίνια γιορτάζονται με λαμπρότητα  στις 14 και 15 Σεπτεμβρίου  του 1902. Πριν από 114 χρόνια.
Μετά τον αγιασμό, εκφωνήθηκε  ο πανηγυρικός της ημέρας από το Φιλόλογο καθηγητή του Φροντιστηρίου Αριστείδη Ιεροκλή, έναν πραγματικά αξιόλογο ρήτορα, ο οποίος απευθύνθηκε  επί μιάμιση ώρα στο εκλεκτό ακροατήριο με θέμα: «Η ιστορία των ελληνικών γραμμάτων» .
Στην ομιλία του ο Αριστείδης Ιεροκλής  ξεκίνησε από τον  Όμηρο,  τον οποίον χαρακτηρίζει «μέγα παιδαγωγό και διδάσκαλο της αρχαιότητος» . Ακολούθησε ο Ησίοδος, εκπρόσωπος του διδακτικού έπους, ο οποίος με τη «Θεογονία» του ταξινόμησε και κατέγραψε τους μέχρι τότε θρησκευτικούς μύθους, ενώ με τα «Έργα και Ημέραι» του παρακίνησε τους ανθρώπους στη φιλοπονία και την εργασία .
Σειρά είχαν οι ελεγειακοί ποιητές Καλλίνος και Τυρταίος, καθώς και ο σοφός νομοθέτης Σόλων . Ακολούθησε  η λυρική, μάλιστα δε η χορική, ποίηση με το Συμωνίδη τον Κείο και τον Πίνδαρο . Στη συνέχεια ταξίδεψε το ακροατήριό του στους τραγικούς, τον Αισχύλο, το  Σοφοκλή τον  Ευρυπίδη και  τον  Αριστοφάνη.
Από τον Ηρόδοτο έφθασε στο Θουκυδίδη,  στο φιλόσοφο και στρατηγό Ξενοφώντα, στους ρήτορες,  Λυσία και  Ισοκράτη και, προπάντων, το Δημοσθένη, τον επιφανέστερο των ρητόρων της αρχαιότητος.
Πως θα μπορούσε ο Αριστείδης Ιεροκλής να μη μνημονεύσει το καθαρά ελληνικό δημιούργημα , τη Φιλοσοφία με τους μεγάλους του είδους , το  Θαλή το Μιλήσιο, Φιλοσόφο και Αστρονόμο, ο οποίος όρισε επιστημονικά την πρώτη γνωστή στην αστρονομία έκλειψη του ηλίου .
Μίλησε για τον Πυθαγόρα  και τους  Πυθαγόρειους , αλλά και για τον Εμπεδοκλή,  για τον  Λεύκιππο και το Δημόκριτο.
Για τον Ξενοφάνη τον Κολοφώνιο, ο οποίος μίλησε για την υπέρτατη έννοια του ενός θεού.
Μίλησε για τον Πλάτωνα , τον Αριστοτέλη , ο οποίος έθεσε τις βάσεις πασών των επιστημών, για  το Σωκράτη, όστις έθηκεν τας βάσεις της ηθικής διδασκαλίας.
Ακολούθησαν  αναφορές στους στωικούς φιλοσόφους, στον ιατρό Ιπποκράτη και έφθασε έως τους χρόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οπότε η ελληνική γλώσσα διαδόθηκε στα πέρατα του κόσμου. Τους θύμισε τους μαθηματικούς  Ευκλείδη και Αρχιμήδη.
Τον αρχαιολόγο και περιηγητή Παυσανία . Και αφού πέρασε από τον αρχαίο κόσμο ο ομιλητής μπήκε στους χρόνους του Χριστού.
 Εξύμνησε την ηθική  τελειότητα της νέας θρησκείας και τις διδασκαλίες της. Στο προσκήνιο  έρχονται οι τρεις Πατέρες της εκκλησίας Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος, οπότε το αρχαίο ρητορικό βήμα αντικαθιστά ο ιερός άμβωνας.
Μίλησε για  το κάλλος που περιβάλλει τα έργα της ελληνικής διάνοιας , το οποίο είναι άφθαρτο και αιώνιο. Η ελληνική γλώσσα κατά τους αλεξανδρινούς και ρωμαϊκούς χρόνους έγινε γλώσσα παγκόσμια, ενώ κατά τη βυζαντινή περίοδο Σύροι και Άραβες εμφανίζονται ως θιασώτες του ελληνικού πολιτισμού.
Στη συνέχεια, ο ομιλητής θεωρεί ότι ο νεότερος πολιτισμός είναι προϊόν του πολιτισμού που δημιούργησαν οι αρχαίοι Έλληνες, ενώ η Αναγέννηση στην Ευρώπη κατά το 15ο αιώνα είναι έργο Ελλήνων λογίων, οι οποίοι  προσφεύγουν στη Δύση μετά την άλωση της Πόλης και εκεί διαδίδουν τη συστηματική μελέτη των «αθανάτων μνημείων της ελληνικής διανοίας». Ανάμεσα σ΄αυτούς ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιο, ο οποίος δωρίζει τα πολλά και αξιόλογα βιβλία του – πολλά αμύθητης αξίας - στη Μαρκιανή βιβλιοθήκη της Βενετίας.
Ο ομιλητής μίλησε για ένα σχολείο σεμνόν και γεραρόν Τέμενος της Παιδείας ,  καλλιπρεπές καθίδρυμα, οίκον της σοφίας ευαγή και εργαστήριον υψηλόν της αναπτύξεως του πνεύματος και της μορφώσεως και διαπλάσεως του ήθους».
Οι μαθητές στο Φροντιστήριο τραγουδούσαν «Είμαι Έλλην το καυχώμαι ξέρω την καταγωγή μου η ελληνική ψυχή μου ελευθέρα πάντα ζει».
Οι μαθητές ήταν  υποχρεωμένοι στις τάξεις να μιλούν αυστηρά την ελληνική καθαρεύουσα ενώ πλήρωναν για την αγορά των βιβλίων τους καθώς και δίδακτρα. Αντίθετα στους άπορους μαθητές τα βιβλία και η εκπαίδευση παρέχονταν  δωρεάν. ΄Όλα τα σχολεία λειτουργούσαν χάριν των δωρεών των πλουσίων , της κοινότητας και της ενορίας.  
Η Τραπεζούντα και ο Πόντος μπαίνουν στον 20ό αιώνα μέσα σε ένα κλίμα έντονης ευφορίας και αισιοδοξίας, η οποία σταματά ξαφνικά με την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την άνοδο των εθνικιστών Νεοτούρκων.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο ποντιακός ελληνισμός εξολοθρεύεται μέσω κυρίως των λεγομένων λευκών πορειών θανάτου προς τα βάθη της Ανατολής. Πρόκειται για την αρχή του τέλους του.  Μεγάλες πληθυσμιακές μάζες Ποντίων μετακινούνται προς τον Καύκασο και την ομόδοξη Ρωσία για να αποφύγουν την επερχόμενη θύελλα. Η ελληνική απόβαση στη Σμύρνη και η άνοδος των Κεμαλικών ολοκληρώνει την καταστροφή. Είναι η τελευταία χρονιά που λειτούργησε το Φροντιστήριο. Υστερα σιώπησε.
Η φυσική και πνευματική ηγεσία των Ελλήνων του Πόντου εξοντώνεται από τα προσχηματικά «Δικαστήρια Ανεξαρτησίας», που στήνονται από τους κεμαλικούς στην Αμάσεια.
Μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης Ανταλλαγής των πληθυσμών (30 Ιανουαρίου 1923), η συντριπτική πλειοψηφία των υπολειμμάτων των Ελλήνων του Πόντου έχει ήδη καταφύγει στην Ελλάδα, για να αποφύγει το βέβαιο θάνατο. Ένας κύκλος 28 περίπου αιώνων στις απόκρημνες ακτές του Ευξείνου Πόντου και στα απρόσιτα ποντιακά όρη έκλεινε οριστικά για αυτούς.
Η πρώτη γενιά προσφύγων που ήρθαν στην Ελλάδα και οι οποίοι είχαν αποφοίτησαν από το Φροντιστήριο ,  διακρίθηκαν στη νέα πατρίδα και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή της ιδεολογίας των Ποντίων προσφύγων στην Ελλάδα.  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου