Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ

Σύλλογος Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου Ο ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ
Ο σύλλογος είναι πολιτιστικός και αθλητικός. Τα μέλη του συλλόγου είναι από τη Μακεδονία, τη Θράκη ,οι απανταχού Ποντιακής καταγωγής καθώς και φίλοι που αγαπούν το σύλλογο. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2003 ως σύλλογος Βορειοελλαδιτών Σύρου και αθλητικός σύλλογος ''Ο Μέγας Αλέξανδρος''. Σήμερα ο σύλλογος, μετά την τροποποίηση του καταστατικού του, φέρει τη νέα του .επωνυμία Η αίθουσα του συλλόγου βρίσκεται στο Κάτω Μάννα (Χώνες) επί του κεντρικού δρόμου. ΤΗΛΕΦΩΝΑ επικοινωνίας 6932411950. ΤΜΗΜΑΤΑ : Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι κάθε Παρασκευή 17.00-19.00, Σάββατο 10.30-12.30 και 16.30-18.30 - ΤΜΗΜΑ ΠΟΝΤΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ :Τμήμα παιδιών και εφήβων κάθε Παρασκευή 19.10-20.00 και 20.00-21.00 . Τμήμα ενηλίκων κάθε Κυριακή 18.30-19.30 για αρχάριους και 19.30-20.30. για προχωρημένους. Χοροδιδάσκαλος ο Χρήστος Καρυοφυλλίδης. Σκοπός μας , να ΜΗΝ ξεχάσουμε τις ρίζες μας και να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας την ιστορία μας.

Translate

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Από την Αίνο στην Ερμούπολη του 19ου αιώνα








«Έχει η Αίνος ξακουστές, πλεούμενες φεργάδες,
έχει καραβοκύρηδες και καραβοκυράδες,
έχει καραβομαραγκούς , καράβια π’ αρματώνουν,
που φεύγουν στην Ανατολή και πάνε και στη Δύση,
φέρνουν χρυσό κι ασημικό και κεντητά μαντήλια,
τα βάζουν οι νοικοκυρές και παν στην εκκλησία…»

Αίνος η πολυύμνητη, η πολύπαθη.

Αίνος, μια από τις αρχαιότερες θρακικές πόλεις.

Αίνος, η αρχαία Πολυόμβρια, και η σύγχρονή Ενέζ (Enez).

Χτισμένη στις εκβολές του Εβρου ποταμού, που τότε ήταν πλωτός, μπόρεσε, χάρη στη θέση αυτή, να αναπτυχθεί ταχύτατα. Αναφέρεται στους περισσότερους αρχαίους Έλληνες γεωγράφους και Ιστορικούς, από τον Ομηρο μέχρι τον Στράβωνα. Προς τα τέλη του Μεσαίωνα η Αίνος έγινε η έδρα κάστρου των Γκαττιλούζι , της γενοβέζικης οικογένειας που κυριάρχησε στο χώρο του βόρειου Αιγαίου κατά την εποχή εκείνη.

Αίνος, με τα 300 καράβια και τους άγνωστους ήρωες του 21, όπως ο Χατζηαντώνης και η σύζυγός του Δόμνα Βιζβίζη με το μπρίκι τους την ΄΄Καλομοίρα΄΄ (με το οποίο πυρπολήθηκε από τον Πιπίνο η τουρκική φρεγάτα στην οποία βρίσκονταν το θησαυροφυλάκιο του σουλτανικού στόλου), ο Χατζή Φραντζής Κούταβος , ο γιος του Μαργαρίτης Κούταβος, ο Γιάννης Καραβέλας και τόσοι άλλοι.

Η Δόμνα Βιζβίζη , η θρακιώτισα Μπουμπουλίνα , αφού έδωσε τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας , έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο Ναύπλιο , την Ύδρα και τη Σύρο, στερημένη, περιφρονημένη, άστεγη με τα πέντε παιδιά , να προστρέχει <<εις το έλεος της σεβαστής επιτροπής της Ελλάδας και να ζητά βοήθεια>>.

Η επανάσταση του 1821 ανάγκασε πολλούς Αινίτες , είτε να εμπλακούν με την φιλική εταιρεία και την επανάσταση είτε να καταφύγουν στην ελεύθερα πατρίδας μας.

Στον ονομαστικό κατάλογο που συνέταξαν το 1832 οι παροικήσαντες στην Ερμούπολη της Σύρου Αινίτες, διαβάζουμε <<Εβδομήντα τρία άτομα το όλον (που χάθηκαν στον αγώνα) όπου ενθυμούμεθα προς το παρόν. Τους δε ζώντας , οίτινες εις το κοινόν αγώνα συνηγωνίσθησαν κατά τε ξηράν και θάλασσαν και εις διάφορα μέρη της Ελλάδος διαμένοντες και δυστυχούντες άχρι τούδε συμποσουμένους εις εξακοσίους καταλιμπάνομεν ενταύθα>> (Αθανάσιος Μανιάς).

Πολλοί ήταν οι Αινίτες που κατέφυγαν στην Ερμούπολη. Μια επίσκεψή μου στο Ιστορικό Αρχείο με βοήθησε να καταγράψω πολλούς που ήρθαν στην πόλη του Κερδώου Ερμή και το πότε έδωσαν όρκο στο Δήμο της Ερμούπολης. 

Ενδεικτικά καταγράφω :

- Σουρμελής Γεώργιος : Υπάλληλος , 78 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στο Δήμο της Ερμούπολης στις 1 Δεκεμβρίου 1834.

- Σουρμελής Αμηράς: Εμπορος, 29 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο το 1836.

- Ρίζος Δημήτριος: Εμπορος, 60 ετών, έγγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 1 Δεκ. 1834.

- Καλογιάννης Κυριάκος: Εμπορος, 26 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 26 Μαίου 1834 ή 1835.

- Μαλκότζης Μιχαήλ: Εμπορος, 36 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 30 Ιουλίου 1835.

- Μαλκότζης Θ. Εμμανουήλ: Πλοίαρχος, 27 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 12 Σεπτ. 1836.

- Μαλκότζης Α. Βασίλειος: Εμπορος, 21 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 21 Σεπτ. 1840.

- Γιαννίκογλου Βασίλειος: Μαθητής, 21 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 9 Σεπτ. 1840.

- Ελευθερίου Βαίζης: Πλοίαρχος, 35 ετών , άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 27 Ιουλίου 1837.

- Χαρίλαος Κωνσταντίνος: Εμπορος, 42 ετών, άγαμος. Εδωσε τον όρκο στις 1 Δεκ. 1834.

- Μαργαρίτης Φ. Κούταβος: Για τον Μαργαρίτη Φ.Κούταβο, γιο του Χατζή Φρατζή Κούταβου δεν υπάρχουν στοιχεία εάν έδωσε τον προβλεπόμενο όρκο στο Δήμο της Ερμούπολης. Όμως υπάρχει έγγραφο του ιστορικού Β. Μυστακίδη (http://ainites.gr) το οποίο έχουν υπογράψει Αινίτες κάτοικοι της Ερμούπολης με ημερομηνία 18 Ιουλίου 1832 και οι οποίοι βεβαιώνουν έναν ονομαστικό κατάλογο 74 Αινιτών οι οποίοι έπεσαν σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας κατά την επανάσταση του 1821. Ενας από αυτούς που υπογράφουν το έγγραφο είναι και ο Μ. Κούταβος, ο οποίος με το πλοίο του τον ΄΄Ποσειδώνα΄΄ έσωσε πολλούς Χιώτες από τη μεγάλη σφαγή.

Αφησα τελευταίο τον Ιωάννη Φιμερέλη , συριανό έμπορο από την Αίνο, ο οποίος έδωσε τον όρκο στην τότε Νομαρχία Κυκλάδων το Μάιο του 1883 σε ηλικία 43 ετών. Και τον άφησα τελευταίο γιατί το όνομά του κατά πάσα πιθανότητα συνδέεται με την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Αλεξανδρούπολη. Το πιθανότερο να υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και από τους πρώτους οικιστές του Δεδέαγατς (Οθωμανικό όνομα της Αλεξανδρούπολης) , τον οποίον τοποθέτησαν στη θέση εκείνη οι Ρώσοι κατακτητές της πόλης (Ρωσοτουρκικός πόλεμος).

Σύμφωνα με τον πρόξενο της εποχής Καραγιαννόπουλο <<Στις 12 Ιουνίου 1878 με την υπ’ αριθμ. 112 αναφορά του καταγγέλλει ευθέως τον Συριανό έμπορο Ιωάννη Φιμερέλη, που οι Ρώσοι τον διόρισαν πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου Δεδέαγατς, ότι υπέθαλπε τον λήσταρχον Πέτκον όπως κερδίση την εύνοιαν των Ρώσων και κραταιωθεί εν τη θέσει του ταύτη>>(Παντελής Αθανασιάδης)

Στο Ιστορικό Αρχείο της Ερμούπολης υπάρχει και η πληροφορία ότι ο Ιωάννης Εμμ. Φιμερέλης υπηρέτησε το 1864 ως εθνοφύλακας στην Τήνο. Ηταν παντρεμένος με την εικοσιτετράχρονη Μαρία , αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Ενημερωτικά η σημερινή Αλεξανδρούπολη δημιουργήθηκε με την άφιξη του σιδηρόδρομου στο άσημο τότε Δεδέαγατς , ο οποίος συνέδεε την Ευρώπη με την Κωνσταντινούπολη. Λιμάνι και σιδηρόδρομος έφεραν στη νέα πόλη το 19ο αιώνα οκτώ προξενεία και οικιστές από όλη την Ελλάδα (Ηπειρώτες, Κεφαλονίτες, Συριανοί κ.α.).

Και όπως λένε τα παραμύθια το θρυλικό Οριαν Εξπρές έφερνε τις συζύγους των Ευρωπαίων αξιωματούχων και πλημμύριζε η πόλη από τα βιενέζικα βαλς. Η πόλη αναπτυσσόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Όμως παραμύθια χωρίς τον κακό λύκο δε γίνονται. Ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος φρέναρε το όνειρο. 

Πολύπαθη πόλη, μήλον της έριδος από διάφορους κατακτητές η σημερινή νύφη του Θρακικού Πελάγους όπως αποκαλείται η Αλεξανδρούπολη.



Αλεξανδρούπολη μεριά , μια πόλη στα σύνορα της πατρίδας μας. Μια πόλη που αξίζει να την αγαπάς. Και όπως γράφει ο στιχουργός Λευτέρης Χαψιάδης και τραγουδά μοναδικά ο Δημήτρης Μητροπάνος Τα σύνορα είναι τιμή , δεν είναι τιμωρία.........

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου